ေမာင္စြမ္းရည္ – “ဒုိ႔ရြာဝန္းက်င္ သစ္ပင္မ်ား”

အညာေက်းလက္၊ ငါ့ေက်းလက္
ဆူးခက္ကာတဲ့ ရြာကေလး

ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ေဝး၊ ျမစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေဝး
ေက်းေတာေက်ာက္ကုန္း၊ သဲေက်ာက္တုံး
ေက်ာက္ျဖဳန္း၊ စရစ္ ေဖြး။

ေက်ာက္စရစ္ကုန္းမုိ႔
ႏႈန္းလဲမတင္၊ ရႊံ႕လဲမတင္
ရွားေစာင္း၊ မုိးနံ
ဇီး၊ ခံပင္
ဆူးေလ၊ ဆူးရစ္၊ ဆူးပုပ္ပင္
ပတတ္ကဝင္၊ ဖြတ္ကထြက္
ႏြားေက်ာင္းသား
ဝါးရင္းတုတ္နဲ႔ ႏွက္။

မုိးေခါင္းေရရွား
တုိ႔မ်ားရဲ႕ရြာ
မုိးအက်မွ
ပ်ိဳးရ စုိက္ရရွာ
ပဲ၊ ေျပာင္းနဲ႔ႏွမ္း၊ ဝါ
ယာရိွသူ ယာကုိစုိက္
ယာမရွိသူ အငွားလုိက္
မရွိလဲစုိက္၊ ရွိလဲစုိက္
မစုိက္လဲငတ္၊ စုိက္လဲငတ္

ထန္းပင္ရွိသူ၊ ထန္းပင္တတ္
အုန္းပင္ရွိသူ၊ အုန္းပင္တတ္
မရွိသူက ထန္းေလွ်ာ္ရက္
ထန္းဖူး ထန္းရြက္၊ ေတာင္းနဲ႔ခြက္
အုန္းဖူး၊ အုန္းရြက္၊ အုန္းဖါရက္
အုန္းဖ်ားလဲရက္၊ ေတာင္းနဲ႔ခြက္

ရြာအေရွ႕ဘက္ ေညာင္ညိုပင္
တပင္ႏွစ္ပင္၊ သုံးေလးပင္
အုတ္ပလႅင္နဲ႔ ေရခ်မ္းစင္
ေညာင္ပင္ရိပ္တြင္ လူေတြနား
ေညာင္သီး ေက်းငွက္စား

ရြာေတာင္ဘက္က ကုန္းမုိမုိ
ေျဖာင့္မတ္ျဖဴေဖြး၊ ပင္ကုကိၠဳ
ကုကၠဳိရြက္ႏု- အခ်ိဳသုပ္
ပင္စည္ ဆီဆုံလုပ္။

အညာတမာ၊ ဝါတာတာ
ခါးသက္ ဖန္ဆိမ့္ အရသာ
ရြာအဝင္လမ္း၊ တမာတန္း
ရြက္ႏု ဖူး၊ ဦးသူခူးစတမ္း

ရြာဦးေက်ာင္းက မန္က်ည္းပင္
ရြက္ႏုသီးႏု ဟင္းအခ်ဥ္
သီးမွည့္ေျခာက္လွ်င္ ေလေၾကြေကာက္
ဘုန္းႀကီး ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္။

ရြာေျမာက္ဖက္က ခံတက္ပင္
ေႏြဦးေပါက္လွ်င္ ရြက္ႏုဝင္
တက္တည္ခ်ဥ္ သူ႔အရြက္
ေက်းေတာသူတုိ႔ လွ်ာရင္းမ်က္

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ထေနာင္းစု
စိမ္းလြင္းရြက္ႏု၊ ကုိရင္လု
ရြက္ႏုအသုပ္ ဆြမ္းဟင္းခြက္
ဆရာေတာ္ႀကီး အလြန္မက္။

(ေမာင္စြမး္ရည္သည္ မိုးမခ၏ နာယကတဦး ျဖစ္ပါသည္)