အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) – တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား

အတၱသမံ ေပမံ နတၳိ လုုိ႔ ဘုုရားေဟာ ရွိပါတယ္။ မိမိကုုိယ္ကုုိ အခ်စ္ဆုုံးလုုိ႔ ဆုုိလုုိတဲ့သေဘာပါ။ ငယ္ရြယ္စဥ္ က အရပ္ထဲ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆုုိကာ ယုုိင္တိယုုိင္တုုိင္္ လမ္းသလားေနေလ့ရွိတဲ့ အရက္သမားတစ္ေယာက္ ကုုိ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိတယ္။ သူ႔ပုုံက ေသာက္ထားတာနဲ႔ မေသာက္ရေသးတာ မကြဲပါဘူး။

သူ႔ကုုိျမင္လုုိက္တုုိင္း မူးေနတဲ့ပုုံစံပဲ ေတြ႔ရတယ္။ အရက္ဒဏ္နဲ႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာပဲ သူကြယ္လြန္သြား ခဲ့တယ္။ သူစြဲမက္တဲ့ အရက္ကုုိ ေသတဲ့အထိ မွီဝဲသြားခဲ့တယ္။ လွ်ာခံတြင္းအရသာရ႕ဲ ေတာင္းဆုုိမႈကုုိ သူအလုုိလုုိက္ခဲ့တယ္။ သူစားခ်င္တာ စားတယ္။ သူေသာက္ခ်င္တာ ေသာက္တယ္။ သူ႔ကုုိယ္သူ အလုုိလုုိက္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကုုိယ္သူ ခ်စ္လုုိ႔ေပါ့။

မိမိရဟန္းေဘာင္ေရာက္ၿပီး ေတာင္ၿမိဳ႕ ေခၚတြင္ အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုုံေက်ာင္းတုုိက္မွာ ပညာသင္ယူ သီတင္းသုုံးေနစဥ္အခ်ိန္က မုုိးကုုတ္ၿမိဳ႕မွ မိဘမ်ိဳးရုုိးအရ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာတဲ့ တရုုတ္အႏြယ္ ေမာင္ႏွ မႏွစ္ေယာက္ မႏၱေလးမွာ ေဆာက္လုုပ္ေရးပစၥည္းဆုုိင္ႀကီးေတြ ဖြင့္ၿပီး ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္ စီးပြါးရွာၾကတယ္။ တစ္ေန႔ အမျဖစ္သူက အရက္ခ်က္စက္ရုုံ တည္ေဆာက္ၿပီး စီးပြါးေရးခ်ဲ႕ထြင္ဖုုိ႔ ေမာင္ျဖစ္ သူနဲ႔ တုုိင္ပင္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ေမာင္ျဖစ္သူက တရားသမား။ ဖါးေအာက္ေတာရမွာ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ရဟန္းဝတ္ တရားအား ထုုတ္ခဲ့ဖူးသူ။ ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုုံမွာလည္း ဒုုလႅရဟန္းခံခဲ့ဖူးသူ။ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ႕ စာအုုပ္မ်ားနဲ႔ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ေနခဲ့သူ။ ဆုုိေတာ့ အမရဲ႕ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုုိ ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ သုုိ႔ေသာ္ အမျဖစ္သူလည္း မေလွ်ာ့ပါဘူး။ ေမာင္နဲ႔ ညွိမရလည္း ကိစၥမရွိ။ တကုုိယ္တည္း လုုပ္ငန္းစလုုိက္တ ယ္။ အျမတ္ဘယ္ေလာက္ထြက္ခဲ့သလဲ ဆုုိတာေတာ့ မသိပါ။ လုုပ္ငန္းစၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာတဲ့အခါ ငါးထပ္တုုိက္ ဧရာမအိမ္ႀကီးတစ္လုုံးကုုိ ေဆာက္လုုပ္ၿပီးစီးခဲ့တယ္။

မႏၱေလးၿမိဳ႕ေပၚမွ အထင္ကရဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားနဲ႔ မဟာဂႏၶာရုုံမွ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ အပါးတစ္ ရာေလာက္ကုုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး အိ္မ္တက္မဂၤလာအလွဴပြဲႀကီးကုုိ တခမ္းတနား က်င္းပခဲ့တယ္။အမျဖစ္သူ ဟာ သူ႔ကုုိယ္သူေရာ သူ႔မိသားစုုကုုိေရာ ခ်စ္တယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူအေနနဲ႔လည္း သူ႔ကုုိယ္သူေရာ သူ႔မိသားစုု ကုုိေရာ ခ်စ္တယ္။ သုုိ႔ေသာ္ သူတုုိ႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္အၾကား အသိအျမင္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈပညာ ခံယူခ်က္ စိတ္ေနစိတ္ထား မတူၾကပါဘူး။ အသိအျမင္ ပညာ ခံယူခ်က္ စိတ္ေနစိတ္ထား မတူၾကတာေၾကာင့္ သူတုုိ႔ ႏွစ္ဦးအၾကား အလုုပ္ေတြလည္း မတူၾကေတာ့ပါဘူး။

တစ္ခါ ၆၂ ခုုႏွစ္ အာဏာသိမ္းစစ္ေခါင္းေဆာင္ မဆလဥကၠဌေဟာင္း ဦးေနဝင္းကုုိ ျပန္ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ သူလည္း သူ႔ကုုိယ္သူေရာ သူ႔မိသားစုုအသုုိင္းအဝုုိင္းကုုိေရာ ခ်စ္ခဲ့မွာပါ။ အျခားစစ္အာဏာရွင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးသန္းေရႊဟာလည္း အလားတူ သူ႔ကုုိယ္သူေရာ သူ႔မိသားစုုအသုုိ္င္းအဝုုိင္းကုိေရာ ခ်စ္မွာပါ။ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလည္း သူ႔ကုုိယ္သူေရာ သူ႔မိသားစုုကုုိေရာ ခ်စ္ခဲ့မွာပါ။

သုုိ႔ေသာ္ သူတုုိ႔ရဲ႕ အသိအျမင္ စဥ္းစားေတြးေခၚပုုံ ဥာဏ္ပညာ ခံယူခ်က္ စိတ္ေနစိတ္ထား ပါရမီဓါတ္ခံေတြ မတူကြဲျပားၾကတာေၾကာင့္ သူတိုု႔အခ်င္းခ်င္းအၾကား ႏုုိင္ငံနဲ႔ ျပည္သူအတြက္ သမုုိင္းအေမြအႏွစ္ကုုိ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရာမွာလည္း မတူထူးျခား ကြဲျပားသြားခဲ့ရပါတယ္။

ထုုိမွတစ္ပါး ေတာင္ၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးရဲ႕ စာအုုပ္ေတြကုုိ ဖတ္လုုိက္ရင္ ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ျမတ္စြာ ဘုုရားရွင္ကုုိ တုုိက္ရုုိက္ဖူးျမင္ခဲ့ဖူးသလား ထင္ရေလာက္ေအာင္ စာေတြကုုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ေရးျပနုုိင္ တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကုုိယ္တုုိင္လည္း သူဟာ သာဝတၱိ ေဝသာလီ စတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ၊ ေဇတ ဝန္ေက်ာင္းတုုိက္၊ ပုုဗၺာရုုံေက်ာင္းတုုိက္ စတဲ့ ျမတ္စြာဘုုရားသီတင္းသုုံးေတာ္မူခဲ့ရာ ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးေတြ ဆီ ေန႔စဥ္ေရာက္ေနပါတယ္ ဆုုိၿပီး တရားၾသဝါဒေတြမွာ ထည့္သြင္းမိန္႔ၾကားခဲ့တာကုုိ ဖတ္ရွဳမွတ္သားခဲ့ဖူး ပါတယ္။

ဆုုိလုုိတာက ဆရာေတာ္ႀကီးဟာ ဘုုရားေဟာပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ ဋီကာ ပိဋကတ္က်မ္းစာႀကီးမ်ားကုုိ ေန႔ စဥ္ သင္ၾကားပုုိ႔ခ် ေရးသားေနရတာဆုုိေတာ့ ထုုိစာေပက်မ္းဂန္မ်ားမွတဆင့္ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ ခရီးေဒသစာ ရီ လွည့္လည္ၾကြေရာက္ သီတင္းသုုံးေတာ္မူရာ တုုိင္းႏုုိင္ငံၿမိဳ႔ရြာမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းတုုိက္ႀကီးေတြဆီကုုိ ေန႔စဥ္ ကုုိယ္တုုိင္ကုုိယ္က် သြားေရာက္ေနရသလုုိ ထိေတြ႕ခံစားေနခဲ့ရတယ္လုုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီး ေျပာခ်င္တာပါ။

ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီးဟာ သူ႔ကုုိယ္သူခ်စ္သလိုု ဗုုဒၶသာသနာေတာ္ကုုိလည္း ခ်စ္ျမတ္ႏုုိးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုုိယ္တုုိင္ လုုံ႔လဝီရိယႀကီးမားစြာ ေနာက္ဆုုံး ဘဝနတ္ထံပ်ံလြန္ေတာ္မူရန္ နာရီပုုိင္းအလုုိအထိ ဗုုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ ေပးဆပ္အလုုပ္လုုပ္သြားေတာ္မူခဲ့သလုုိ ေက်ာင္းတုုိက္သံဃာေတာ္မ်ားကုုိလည္း စိတ္ေကာင္းရွိဖုုိ႔က ပထမ၊ ဝိနည္းေလးစားဖုုိ႔က ဒုုတိယ စတဲ့ ေက်ာင္းတုုိက္စည္းမ်ဥ္း (၁၀) ခ်က္ကုုိ ေန ႔စဥ္ နံနက္တုုိင္း ရြတ္ဖတ္ႏွလုုံးသြင္း ဆင္ျခင္ေစခဲ့တယ္။

သူ႔လူမ်ိဳး သူ႔ႏုုိင္ငံကုုိ ခ်စ္တာေၾကာင့္ သူ႔ႏုုိင္ငံသား ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားကုုိ ကုုိယ္က်င့္သီလေစာင့္ထိန္း ၾကဖုုိ႔ လူအခ်င္းခ်င္း ငဲ့ညွာသနား ကရုုဏာတရားထားၾကဖုုိ႔ အစဥ္အၿမဲ ဆုုံးမၾသဝါဒေပးေတာ္မူခဲ့သလုုိ သာသနာေတာ္အတြက္ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ က်မ္းစာအုုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကုုိလည္း ေရးသား ခ်န္ထားေပးေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

အတၱသမံ ေပမံ နတၱိ ဆုုိတဲ့ ဘုုရားေဟာ တရားေတာ္အရ မိမိကုုိယ္ကုုိ ခ်စ္တယ္ဆုုိေသာ္လည္း အသိဥာဏ္ ပညာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ ပညာဥာဏ္အျမင္ အနိမ့္အျမင့္အေပၚ မူတည္ၿပီး လူေတြရဲ႕ လုုပ္ကုုိင္ေဆာင္ရြက္ ပုုံေတြလည္း ကြဲျပားျခားနားသြားရပုုံကုုိ အထက္ပါ သာဓကတခ်ိဳ႕ကုုိ ထုုတ္ႏႈတ္ ဥပမာေဆာင္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။

ကမၼႆေကာမွိ ကမၼဒါယာေဒါ ဆုုိတဲ့ ဘုုရားေဟာ ဓမၼပဒတရားေတာ္အရ လူတုုိင္းအတြက္ ကံသာလွ်င္ ကုုိယ္ပုုိင္ဥစၥာ။ ကံေပးအပ္တဲ့ အေမြကုုိ လူတုုိင္း ခံယူရပါမယ္။ ဒါ့အျပင္လည္း မိမိတုုိ႔ ယခုုပစၥဳပၺန္မွာ ျပဳ လုုပ္ေနၾကတဲ့ ကာယကံ ဝစီကံ မေနာကံတုုိင္းဟာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ပတ္ဝန္းက်င္ လူသားသတၱဝါမ်ားအေပၚ ရုုိက္ခတ္သက္ေရာက္မႈ ရွိေနပါတယ္။ သုုိ႔ေသာ္ျငား လူအမ်ားကုုိ အတုုိင္းအတာအႀကီးအမားဆုုံး ရုုိက္ခတ္ သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစသူေတြကေတာ့ ႏုုိင္ငံကုုိ မင္းလုုပ္အုုပ္ခ်ဳပ္ေနၾကသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ လူအမ်ားကုုိ ခ်မ္းသာသုုခ သုု႔ိမဟုုတ္ ဆင္းရဲဒုုကၡကုုိ ျဖစ္ေစမႈ အတုိင္းအတာပမာဏအရ ကံေပးအပ္တဲ့ ေကာင္းေမြဆုုိးေမြကုုိ ရရွိခံစားၾကရမယ့္ သူေတြဟာလည္း မိမိတုုိ႔ ကုုိယ္တုုိင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုုရင္ျဖစ္ေစ၊ သမၼတျဖစ္ေစ၊ ဗုုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျဖစ္ေစ၊ ဝန္ႀကီးျဖစ္ေစ၊ အရာရွိႀကီးျဖစ္ေစ၊ အရာရွိငယ္ျဖစ္ေစ၊ လက္လုုပ္လက္စား ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထုုိးသည္ျဖစ္ေစ၊ ကံရဲ႕ သေဘာတရားကုုိ နားလည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကံရဲ႕ သေဘာတရားကုုိ နားမလည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ကံဆုုိတာကုုိ အေလးဂရုုျပဳသူျဖစ္ေစ၊ ကံဆုုိတာကုုိ ဂရုုစုုိက္စရာမလုုိဟုု ခံယူသူျဖစ္ေစ ကံေပးအပ္မယ့္ အေမြကုုိ ဘယ္သူမွ ျငင္းပယ္ပုုိင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။

“ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ခ်စ္ပါ” ဆုုိတဲ့ တရားေတာ္တစ္ပုုဒ္ကုုိ ေတာင္ၿမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီး ေဟာၾကား ထားေတာ္မူခဲ့တာလည္း ရွိပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဓမၼပဒမွာ လာရွိတဲ့ ေအာက္ပါဂါထာနဲ႔ တရားနိဒါန္းပ်ိဳးထားပါတယ္။

အတၱာနံ ေစ ပိယံ ဇညာ၊ ရေကၡယ် နံ သုုရကၡိတံ။ တိဏၰံ အညတရံ ယာမံ၊ ပဋိဇေဂၢယ် ပ႑ိေတာ။
မိမိကုုိတာ္ေကာင္းယ္ကုုိ ခ်စ္တယ္လုုိ႔ သိမယ္ဆုုိရင္ မိမိကုုိယ္ကုုိ ေကာင္းစြာ ေစာင့္ေရွာက္သင့္တယ္။ ပညာရွိသူေဟာ ပထမအရြယ္ ဒုုတိယအရြယ္ တတိယအရြယ္ဆုုိတဲ့ အရြယ္သုုံးပါးတုုိ႔တြင္ အရြယ္တ စ္ပါးပါးမွာ (အကုုသုုိလ္အျပစ္မ်ားမွ ကင္းစင္ေအာင္) ေဆးေၾကာသုုတ္သင္သင့္တယ္။

ျမတ္စြာဘုုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ားကုုိ ႏွလုုံးသြင္းဆင္ျခင္စဥ္းစားရင္း မိမိကုုိယ္ကုုိ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ပါရဲ႕လား၊ မိမိရဲ႕ မိသားစုု၊ မိမိရဲ႕ လူမ်ိဳး တုုိင္းျပည္ႏုုိင္ငံကုုိေရာ လူသားအားလုုံးကုုိေရာ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ပါရဲ႕လား၊ ခ်စ္တယ္ဆုုိေသာ္လည္း ခ်စ္တတ္ပါရဲ႕လား ဆုုိတာကုုိ မိမိကုုိယ္ကုုိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ေမး ခြန္းထုုတ္သင့္လွပါတယ္။

မိမိကုုိယ္ကုုိေရာ လူသားအားလုုံးကုုိပါ ခ်စ္တတ္ၾကပါေစ။

အရွင္စႏၵိမာ (မြန္စိန္ေတာရ) – တကယ္ခ်စ္ရဲ႕လား