မေျပာမျဖစ္လို႔ ေျပာျဖစ္ေနရတဲ့ စကားေတြ အေၾကာက္အကန္ မျပင္ခ်င္ရေအာင္ ၄၃၆ က ဘာကို ကာကြယ္ေပး ထားေနလဲ

ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ-၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး ကိစၥမ်ား အရွိန္အဟုန္ ျမင့္လာသည္ႏွင့္ အမွ် ၄၃၆ မျပင္ ဆင္ေရး ဆန္႕က်င္ ဆႏၵျပမႈမ်ားလည္း ထြက္ေပၚ လာသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ၄၃၆ ကို ျပင္လွ်င္ ျပည္သူ႔ အက်ဳိးပ်က္လိမ့္မည္၊ တိုင္းျပည္ အက်ဳိးပ်က္ေတာ့မည္ဟု အသံမ်ားလႊင့္ကာ လုပ္ေဆာင္လာၾကသည္။ သို႕ျဖစ္၍ ပုဒ္မ-၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ျခင္းသည္ ျပည္သူ႕အက်ဳိး ပ်က္မည္ေလာ၊ ျပည္သူအက်ဳိးအတြက္ ရည္ သေလာ။ ထိုပုဒ္မ ၄၃၆ သည္ ျပည္သူကို အကာအကြယ္ေပးေန သည္ေလာ၊ မည္သူကို အကာအ ကြယ္ ေပးေနသနည္း ဆိုသည္ကို ျပည္သူမ်ား ကိုယ္တိုင္ သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္ေစႏိုင္ေစရန္ တင္ျပလိုေပသည္။

၀ထၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္လွ်င္ အစ မွ အလယ္၊ အလယ္ မွ အဆံုး စဥ္အတိုင္း ဖတ္သြားရသည္။ ႀကံကို အဖ်ားမွ စ၍ စားသည္ကဲ့သို႕ ဖတ္႐ႈရေခ်သည္။ သို႕ေသာ္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒတစ္ခုကို ေလ့လာရာတြင္မူ ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး အခန္းကို ဦးစြာ ပထမ စတင္ ဖတ္႐ႈရေပမည္။ အေၾကာင္းမွာကား ထိုဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို မည္ကဲ့သို႕ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ျပင္ဆင္ ႏိုင္ခြင့္ရွိသည္။

မည္မွ်ျပင္ဆင္ရန္ လြယ္ကူသည္ သို႔မဟုတ္ ခက္ခဲၾကပ္ တည္းသည္ စသည္တို႔ကို သိႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ မည္သည့္ အခ်က္အလက္ ပုဒ္မတို႕ကို ျပင္ဆင္ရန္အတြက္ တင္းၾကပ္စြာ တားျမစ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည္ ဆိုသည္ကို သိျမင္ျခင္းမွသည္ ဤဖဲြ႕စည္းပံုသည္ မည္သည့္ လူတန္းစားအလႊာကို အကာအကြယ္ ေပးသည္၊ အေထာက္အပံ့ ေပးသည္ ဆိုသည္ကို ထင္ရွားစြာ သိျမင္ႏိုင္ရန္ အတြက္ျဖစ္ေပသည္။

တိုင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ် ဓားမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့၍ ျပည္သူတို႕အား ႏွိပ္စက္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ကာ ကိုယ္က်ဳိးရွာခဲ့ေသာ သူတို႕သည္ ၄င္းတို႕စိတ္တိုင္း မက်မခ်င္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူ ေရးဆဲြခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒသည္ ျပည္သူတို႔ အတြက္ အကာအကြယ္ ျဖစ္ပါ၏ေလာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ၄င္းတို႕ အက်ိဳးစီးပြားကို ထာ၀စဥ္ ကာကြယ္ေရးအတြက္ ေရးဆဲြခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသေလာ ေစာေၾကာ ၾကပါစို႔။

၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ အခန္း( ၁၁) ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရး အခန္း ပုဒ္မ-၄၃၆ (က) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ဤဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ၏ အခန္း(၁) ပုဒ္မ-၁မွ ၄၈ ထိ၊ အခန္း (၂) ပုဒ္မ-၄၉ မွ ၅၆ ထိ၊ အခန္း(၃) ပုဒ္မ-၅၉ ၊ ၆၀၊ အခန္း (၄) ပုဒ္မ-၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁၊ အခန္း (၅) ပုဒ္မ-၂၀၀၊ ၂၀၁၊ ၂၄၈၊ ၂၇၆၊ အခန္း(၆) ပုဒ္မ-၂၉၃၊ ၂၉၄၊ ၃၀၅၊ ၃၁၄၊ ၃၂၀၊ အခန္း (၁၁) ပုဒ္မ-၄၁၀မွ ၄၃၂ အထိ၊ အခန္း (၁၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႕ရိွ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ျပင္ဆင္ လိုလွ်င္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူ လက္ခံၿပီးေနာက္ ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူပဲြ က်င္းပ၍ ဆႏၵမဲ ေပးပိုင္ခြင့္ရွိသူ အားလံုး ထက္၀က္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ ျပည္သူမ်ားက ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ထားေသာ ကိုယ္စားလွယ္သည္ (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိ၍ ေရြးေကာက္ပဲြ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသာ လစ္လပ္ေနရာမ်ား ကြယ္လြန္အနိစၥ ေရာက္သြားသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ လစ္လပ္ေနရာမ်ား ရွိေန၍ ထို (၇၅) ရာခိုင္ႏႈန္းပင္ မျပည့္ပါ။

သို႔ျဖစ္ရာ ဤအခ်က္ကို ျပ႒ာန္းထားျခင္းသည္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္း၏ ဆႏၵသေဘာထား မပါလွ်င္၊ တနည္းအားျဖင့္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ဆႏၵမပါလွ်င္ ျပည္သူ႕ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက မည္သို႔ပင္ ျပင္ဆင္ခ်င္ပါသည္ဆိုေစ တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် ျပင္ဆင္ခြင့္ မရွိဟူေသာ အဓိပၸာယ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ ထိုအဆင့္ကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ခဲ့သည္ ဆိုလွ်င္ပင္ ဆႏၵမဲေပး ပိုင္ခြင့္ရွိသူ ျပည္သူမ်ားအားလံုး၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲအေရအတြက္ ျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားျခင္းမွာ ေသာ့ခတ္ ပိတ္ရံုမွ်မက ေသာ့တံေပါက္ကို ပါဂေဟျဖင့္ ပိတ္ထားလိုက္ျခင္း ႏွင့္ အလားသဏၭာန္တူ ေနေပသည္။

ဤမွ် အဆင့္ဆင့္ က်ပ္တည္းစြာ သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ ေဖာ္ျပထားေသာ ပုဒ္မ မ်ားကို မျပင္ဆင္ရဟု မဆို႐ံုတမည္ ၀ိနည္းလြတ္႐ံုမွ် ေရးသား သတ္မွတ္ ထားျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေဘာ လံုးပဲြ တစ္ခုတြင္ ကစားသမား (၁၁) ေယာက္လံုး လူလဲ ကစားခြင့္ ရွိ႐ံုသာမက ဒိုင္လူႀကီးကိုပင္ အသင္း မန္ေနဂ်ာ ခန္႕အပ္ထားေသာ ပဲြတစ္ခုကို ကစားေနရသည္ႏွင့္ မည္သို႔ ျခားနားပါမည္နည္း။

သို႕ဆိုပါလွ်င္ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သည္တို႔ကို ထိုမွ် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္လိုေနျခင္းျဖစ္ပါသနည္း။ ျပည္ သူ႕တို႕၏ အက်ဳိးကိုေလာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အက်ဳိးကို ေလာ ဆိုသည္ကို ဆန္းစစ္ေလ့လာရန္ မျဖစ္မေန လို အပ္လာပါသည္။ သို႕ျဖစ္ရာ ပုဒ္မ-၄၃၆ အားျဖင့္ တပ္မေတာ္က ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မည္ဆိုသည့္ ဥပေဒမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရန္လိုပါသည္။

ေရွးဦးစြာ အခန္း (၁) ပုဒ္မ ၆(စ)တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မ ေတာ္က ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑မွ တာ၀န္ယူႏိုင္ေရးကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္ဟူေသာ အခ်က္ကို ကာကြယ္ ထားေၾကာင္းေတြ႕ရပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးဟူသည္မွာ ႏိုင္ငံ ေရးသာလွ်င္ ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး၊ အမ်ဳိး သမီး ႏိုင္ငံေရး၊ နပုန္းပ႑ဳတ္ႏိုင္ငံေရးဟူ၍ မရွိ။ ဤ သည္မွာ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ ငံေရးဗန္းျပ၍ စစ္တပ္၏ ႏိုင္ငံ ေရး စြက္ဖက္မႈကို တရား၀င္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားျခင္း၊ ျပည္သူကို လိမ္လည္ လွည့္ျဖားထားျခင္းသာ ျဖစ္ ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါသည္ ။

ဤပုဒ္မ ၆(စ)ေၾကာင့္ အခန္း (၄) ပုဒ္မ-၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁ တို႔အား ဆက္လက္အသက္သြင္း၍ ရသြားပါ သည္။ ပုဒ္မ-၇၄အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ တပ္မေတာ္သား (၂၅)ရာခိုင္ႏႈန္းကိုထည့္သြင္းခြင့္ရ ယူျခင္း၊ ပုဒ္မ-၁၀၉ အရ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္တြင္ တပ္မေတာ္သား(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ထည့္သြင္းခြင့္ရယူျခင္း၊ ပုဒ္မ-၁၄၁ အရ အမ်ဳိးသားလႊတ္တာ္တြင္ တပ္မေတာ္သား(၂၅)ရာခိုင္ႏႈန္း ထည့္သြင္းခြင့္ရယူျခင္း၊ ပုဒ္မ-၁၆၁အရ တိုင္းေဒသႀကီး ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ဦးေရ၏ သံုးပံုတစ္ပံုႏွင့္ ညီမွ်ေသာ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ထည့္သြင္းခြင့္ရယူျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခြင့္ ရယူလိုက္ ပါသည္။

အကယ္၍ ထိုပုဒ္မမ်ားကို ျပင္ဆင္ခဲ့ပါလွ်င္ ပယ္ဖ်က္ခဲ့ပါလွ်င္ ဥပေဒျပဳမ႑ိဳင္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ တပ္မေတာ္သား(၂၅)ရာခိုင္ႏႈန္းကို ထည့္သြင္းထားရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ပုဒ္မ-၄၃၆ မျပင္ဆင္လိုဟု ဆိုၾကသူမ်ားသည္ တပ္မေတာ္က လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ အခြင့္ထူးခံ၀င္ေရာက္ေနရာယူထား ၾကသည္ကို သေဘာတူေထာက္ခံသူမ်ားျဖစ္သည္ဟူ သည့္ သေဘာထားမဟုတ္ပါေလာ။ ထိုပုဒ္မမ်ားကို ၄၃၆ ျဖင့္ အကာအကြယ္ေပးထားျခင္းမွာ စစ္တပ္က လႊတ္ ေတာ္ဥပေဒျပဳေရးကို ငယ္ထိပ္ကိုင္ထားျခင္းပင္ မဟုတ္ ပါေလာ။ စစ္တပ္သည္ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အာဏာ လဲႊေျပာင္းေပးခဲ့သည္ဟူသည္မွာ အဘယ္မွာနည္း၊ အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာသည္ မည္သူ႕လက္ထဲတြင္သာ ရွိသနည္း။ စဥ္းစားဆင္ျခင္ ၪဏ္ျဖင့္ ယွဥ္ၾကပါေလေလာ့။

အခ်ဳိ႕ေသာ ပညာရွင္မ်ားက ႏိုင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈ ရလာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီေရခ်ိန္ျမင့္မားလာလွ်င္ တပ္မေတာ္ သားကိုယ္စားလွယ္(၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္းကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာ့ခ်သြားမည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။ ဥပေဒ ပုဒ္မမ်ား ျဖင့္ ထည့္သြင္းထားေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဥပေဒ ပုဒ္မျဖင့္မဟုတ္ဘဲ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္၏သေဘာ ထားျဖင့္ ေလွ်ာ့ခ်ပါမည္နည္း။ ဘယ္ေသာအခါ ေလွ်ာ့ခ် ပါမည္နည္း။ယံုတမ္းစကား ပင္ျဖစ္ေခ်လိမ့္မည္။ ပုဒ္မ- ၄၃၆ ကို မျပင္ဘဲ ထိုပုဒ္မ ၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁ တို႔ အသက္၀င္ေနလွ်င္ တပ္မေတာ္၏ ပါ၀င္မႈအခန္းက႑ ကို မည္သို႔ေလွ်ာ့ခ်ပါမည္နည္း။ ဤသည္မွာ ျပည္သူကို မလွိမ့္တစ္ ပတ္ျဖင့္ ပ်ားရည္ႏွင့္ ၀မ္းခ်ျခင္းပင္ မဟုတ္ပါ သေလာ။

အခန္း(၃) ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲအခန္းတြင္ ပုဒ္မ ၅၉ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၆၀ ကို ပုဒ္မ ၄၃၆ အတိုင္းသာ ျပင္ဆင္ ရန္ ကာကြယ္ထားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ (ျပည္သူ အမ်ား သိနားလည္ၿပီးျဖစ္ေသာ ပုဒ္မ-၅၉ ကို မေဆြး ေႏြးဘဲ ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါမည္။ ) ပုဒ္မ ၆၀ သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမ္ၼတေရြးခ်ယ္ျခင္းပုဒ္မျဖစ္ပါသည္။

ႏိုင္ငံေတာ္ သမ္ၼတေရြးခ်ယ္ရန္အတြက္ ဒုတိယ သမ္ၼတေလာင္း (၃) ဦးကို ဦးစြာေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ ရပါသည္။ ထုိ(၃) ဦးထဲ တြင္ ျပည္သူ႕မ်ားက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ေသာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စား လွယ္မ်ားက ဒုတိယသမ္ၼတ တစ္ဦး၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တစ္ဦး ေရြးခ်ယ္ေပး ရသည္။ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စား လွယ္မ်ားက ဒုတိယသမ္ၼတတစ္ဦး ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ ခြင့္ ရယူထားသည္။

ျပည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဆႏ္ၵတစ္ျပားသားမွမပါဘဲ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ထိုင္ေနသူ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသူမ်ားက ဒုတိယ သမ္ၼတတစ္ေယာက္ကို ေခါင္းေခါက္တင္ေျမႇာက္ ေရြး ခ်ယ္ခြင့္ရယူထား သည့္ ႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ မည္မွ် နီးလွပါသနည္း။ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သူတို႕၏ အက်ဳိး စီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါသ နည္း။ ဤအတိုင္း မျပင္မဆင္ထားခဲ့လွ်င္ ကာ/ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္သည္ မည္သည့္ မဲဆႏ္ၵ နယ္တြင္မွ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္မလိုဘဲ အခ်ိန္က်မွ လူ၀တ္ လဲ၍ ဒုတိယသမ္ၼတ ခန္႔ခန္႔ႀကီးျဖစ္လာရမည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ၿပီးလွ်င္ စစ္တပ္အလိုေတာ္ရိ ကိုယ္စား လွယ္မဲမ်ားႏွင့္ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္တို႕၏ မဲမ်ားေပါင္းစု၍ သမ္ၼတႀကီး ဦးမင္းေအာင္လိႈင္ပင္ ေန႕ မကူးဘဲ ျဖစ္လာႏိုင္မည္မဟုတ္ပါေလာ။ သို႕ဆိုလွ်င္ ပုဒ္မ၄၃၆ သည္ မည္သူ႕အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္ပါသနည္း။

အခန္း (၅) ပုဒ္မ-၂၀၀ သည္ အစိုးရအဖဲြ႕ ဖဲြ႕ စည္းျခင္းျဖစ္၍ ပုဒ္မ-၂၀၁သည္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဖဲြ႕စည္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထိုကာလံု ဖဲြ႕စည္းရာတြင္ အဖဲြ႕၀င္(၁၁)ေနရာတြင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုတိယကာ/ခ်ဳပ္၊ ကာ/ခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္ေသာ ဒုတိယသမ္ၼတ၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး၊ နယ္စပ္ေရးရာ၀န္ႀကီးဟု ေျခာက္ေနရာစာသည္ မည္သူ႕အပိုင္စားျဖစ္ပါသနည္း။

ႏိုင္ငံေတာ္သမ္ၼတ သည္ တိုင္းျပည္တြင္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအားလံုး၏ အထြတ္ အထိပ္ေနရာကိုရရွိသည္ဟု ပုဒ္မ-၅၈ တြင္ ျပ႒ာန္း ထားပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုအထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးသည္ သူ၏ အစိုးရအဖဲြ႕၀င္ ျဖစ္လာမည့္ ၀န္ႀကီးမ်ားအနက္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး၊ နယ္စပ္ေရး ရာ၀န္ႀကီးတို႔ကို ခန္႕အပ္ဖို႔မဆိုထား ဘိ၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အမည္စာရင္း တင္သြင္း လာသည္ ကို ျငင္းပယ္ခြင့္ပင္မရွိပါ။

၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ သမ္ၼတျဖစ္ရေသာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အထြတ္အ ထိပ္ပုဂ္ၢိဳလ္သည္ ကိုယ့္အစုိးရ အဖဲြ႕၀င္ ၀န္ႀကီး ကိုပင္ခန္႕အပ္ပိုင္ခြင့္မရွိရွာဘဲ၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္မွ် သေဘာကို လိုက္နာရပါသည္။ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သည့္အျခင္းအရာကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနျခင္း ျဖစ္ ပါသနည္း။

အခန္း(၆) ပုဒ္မ-၂၉၃ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တရား စီရင္ေရးဆိုင္ရာ တရား႐ံုးမ်ားကို ဖဲြ႕စည္းျခင္းရန္ ျပ႒ာန္း ထားပါသည္။ ထုိပုဒ္မ(ခ) တြင္စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ တရား႐ံုး မ်ား ဖဲြ႕စည္းရန္ျပ႒ာန္းထားပါသည္။ ပုဒ္မ-၂၉၄ တြင္ ထိုျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သည္ စစ္တပ္ ဆိုင္ရာ တရား႐ံုးမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒခံု႐ံုး၏ စီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာမ်ားကို မထိခိုက္ေစဘဲ ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အျမင့္ဆံုး တရား႐ံုးျဖစ္သည္ဟု ျပ႒ာန္းထားပါသည္။

သို႕ျဖစ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သည္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာတရား႐ံုးခ်ဳပ္၏ စီရင္ပိုင္ခြင့္ကို မစြက္ ဖက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ စစ္သည္တစ္ေယာက္က ျပည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေရႊဆိုင္ကို၀င္ေရာက္ ဓားျပတိုက္ ေသာ အမႈကို အရပ္ဘက္တရား႐ံုးက စီရင္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ ခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ စစ္သည္တစ္ဦး တစ္ေယာက္က ျပည္သူ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးတစ္ဦးကို အဓမ္ၼမႈက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ အခါတြင္လည္း အရပ္ဘက္ တရား႐ံုးမွ စီရင္ဆံုးျဖတ္ ပိုင္ခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ ဤပုဒ္မ-၂၉၃ ကိုလည္း ပုဒ္မ-၄၃၆ အရျပင္ဆင္ျခင္းကို ကန္႕သတ္ထားပါသည္။ သို႕ ဆိုလွ်င္ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သည့္ အရာကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနျခင္းျဖစ္ပါသနည္း။

အခန္း (၁၁) ပုဒ္မ-၄၁၀ မွ ၄၃၂ အထိဟူရာတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမ္ၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ဥပေဒကဲ့သို႔ အာဏာ တည္ေသာ အမိန္႕ကို ေၾကညာႏိုင္သည္ဟု ျပ႒ာန္း ထား သည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဆက္လက္ေလ့လာေသာအခါ အေရးေပၚအေျခအေနေပၚေပါက္လွ်င္၊ သို႕မဟုတ္ ထိုသို႕ ေပၚေပါက္ရန္ လံုေလာက္ေသာအေၾကာင္းရွိေၾကာင္း သိရွိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုသို႕ေပၚေပါက္ရန္ လံု ေလာက္ေသာ အေၾကာင္းရွိေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာ ေဒသ အာဏာပိုင္အ ဖဲြ႕အစည္းက တင္ျပလွ်င္ေသာ္လည္း ေကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္သမ္ၼတသည္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းၿပီး ဥပေဒကဲ့ သို႔အာဏာတည္ေသာ အမိန္႔ကို ေၾကညာႏိုင္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဤပုဒ္မမ်ား စကား ရပ္မ်ားသည္ ျပည္သူတုိ႔ကို တပ္မေတာ္က လက္ဆုပ္ ထဲသို႔ ငွက္ငယ္တစ္ေကာင္ကို ထည့္ဆုပ္ထားသည့္ သေဘာဟူသည္ကို ျပက္ျပက္ထင္ထင္ ျမင္ႏိုင္ရေပ သည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သမ္ၼတသည္ တိုင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္ နယ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ားကို ခန္႕အပ္သည္။ ထိုေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္မ်ားသည္ ျပည္သူကေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ ခံရသူမ်ားမဟုတ္၍ ျပည္သူ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ မည္လား၊ ကိုယ့္အားခန္႕အပ္ေသာ အထက္ပုဂ္ၢိဳလ္၏ အက်ဳိးစီးပြား ကိုၾကည့္မည္လားဆိုသည္မွာ မ်ားစြာ သံသယျဖစ္ဖြယ္ ရွိသည္။

ျပည္သူ႕မ်က္ႏွာကို မၾကည့္မေထာက္သျဖင့္ ျပည္သူတို႔က အံုႂကြလာသည့္အ ခါမ်ဳိးတြင္ အထက္ ပုဂ္ၢိဳလ္ထံသို႔ အေရးေပၚအေျခအေနျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပ အစီရင္ခံခဲ့ၾကလွ်င္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သမ္ၼတသည္ ကာ/လံုႏွင့္ တိုင္ပင္ေပေတာ့မည္။ ကာ/လံုက အႀကံေပးလွ်င္ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာ ရေပေတာ့ မည္။ အထက္ တြင္ ေဖာ္ျပထားခဲ့သည္အရ ကာ/လံုတြင္ အဖဲြ႕၀င္ ေျခာက္ဦးသည္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ အေပါင္းပါ မ်ားျဖစ္ေလရာ အေျဖရလာဒ္သည္ မည္သို႕ထြက္လာႏိုင္ မည္နည္း။ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သည္ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ထားသနည္း။

ပုဒ္မ-၄၁၂ (ခ)တြင္ကား ႏိုင္ငံေတာ္ သမ္ၼတသည္ အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီႏွင့္ ညႇိ ႏႈိင္းရာတြင္ အဖဲြ႕၀င္မ်ား စံုညီစြာ တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါက အဖဲြ႕၀င္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုတိယတပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦး စီးခ်ဳပ္ႏွင့္(၎င္းတို႕၏ ႐ုပ္ေသးႀကိဳးဆဲြ ႐ုပ္ျဖစ္ေသာ) ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဌာန၀န္ႀကီးတို႕ႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းၿပီး အေရး ေပၚအေျခအေနေၾကညာႏိုင္သည္ဟု ထပ္ဆင့္ျပ႒ာန္းေပး ထား၏။ ထိုပုဒ္မအရ ကာ/လံု အစည္းအေ၀းကို လူစံု တက္စံုပင္ ေခၚယူရန္မ လိုေတာ့ေခ်။ ၿပီးမွ ကာ/လံုသို႕ အျမန္ဆံုးတင္ျပ အတည္ျပဳခ်က္ယူရမည္ဟု ဆိုေပသည္။

ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ သူ၏လက္ေအာက္မွ အေပါင္း ပါႏွစ္ဦး သေဘာတူမွ်လွ်င္ ေဒသဆိုင္ရာတစ္ခု ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို ေသာ္လည္းေကာင္း အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာ ခ်က္ကို ေၾကညာႏိုင္ သြားေပၿပီ။ ထိုေနာက္မွ တစ္ဆင့္တက္၍ ထိုပုဒ္မ-၄၁၂ ကို အေထာက္အကူျပဳေစရန္ အတြက္ ပုဒ္မ-၄၁၃ ကို ထပ္ဆင့္ျပ႒ာန္းထားျပန္ေသးသည္။ ပုဒ္မ-၄၁၃ (က)တြင္ အေရးေပၚ အေျခ အေနေၾကညာခ်က္ အက်ဳိး သက္ေရာက္သည့္ နယ္ေျမအတြင္း မူလအေျခအေနကို အျမန္ျပန္ လည္ ေရာက္ေစရန္ ေဒသဆိုင္ရာ တပ္မေတာ္ ၏ အကူအညီရယူေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာဟူ၏။

ပုဒ္မခဲြ (ခ) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမ္ၼတသည္ လိုအပ္ပါက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးအမိန္႔ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္သည္ ယင္းစစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အမိန္႕တြင္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားကိုေသာ္လည္း ေကာင္း၊ ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ တရားစီရင္ေရးတာ၀န္ မ်ားကိုေသာ္လည္းေကာင္း သတ္မွတ္ေပးရမည္ဟု ျပ ႒ာန္းထားျပန္၏။

ႏိုင္ငံကို ထိုပုဒ္မ-၄၁၃ (က)အရ ေဒသဆိုင္ရာ တစ္ခု၊ ပုဒ္မခဲြ(ခ)အရ တစ္ႏိုင္ငံလံုးသည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္ေအာက္သို႔ ျပန္လည္က်ေရာက္ သြားရန္ ( စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းရန္မွာ ) ပုဒ္မ ၄၁၂ (ခ)အရ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒုတိယ ကာ ကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးတုိ႔ သံုးဦး မ်က္စပစ္ ေခါင္းညိတ္ အခ်က္ျပလိုက္ရန္သာလိုေၾကာင္း အထင္အရွားျမင္ႏိုင္၏။

ႏိုင္ငံကို စစ္တပ္၏ စစ္ဖိနပ္ ေအာက္သို႔ ျပန္လည္ထိုးခ်လိုက္ရန္အတြက္ ထိုမွ် လြယ္ ကူေခ်ာေမြ႕ေစရန္ စီမံေပးထားေသာ ဥပေဒတို႕ကို မျပင္ ဆင္ႏိုင္ေသာ္ ျပည္သူအမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္း ေဆာင္မ်ားသည္ လည္ပင္းထက္တြင္ သင္ဒုန္းဓားသြား တင္လ်က္ေနရသည္ႏွင့္ တူေနေပလိမ့္မည္။ ထိုပုဒ္မ မ်ားကို ျပင္ဆင္ ရန္ဆိုသည္မွာ ပုဒ္မ-၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ ႏိုင္မွသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ထိုသို႕ဆိုလွ်င္ ပုဒ္မ-၄၃၆ သည္ မည္သည္တို႔ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနပါသနည္း။ ထိုပုဒ္မ-၄၃၆ ကို ကာကြယ္ေနသူတို႔သည္ မည္သည့္အရာကို ကာ ကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနၾကပါသနည္း။ ပုဒ္မ-၄၃၆ ကို မျပင္သင့္ဟု ဆန္႕က်င္ဆႏ္ၵျပေနသူတို႕သည္ မည္သူတို႔ အလိုက် လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည့္ မည္သည့္ ဘက္သား မ်ားျဖစ္ပါသနည္းဆိုသည္ကို ႏိုင္ငံေတာ္သူ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သား ျပည္သူမ်ား မ်က္၀ါးထင္ထင္ သိျမင္ၾကမည္ဟု ထင္ပါသည္။

ထိုမွ် တံတိုင္းခုနစ္ထပ္ ကာရံပတ္၍ ဘီလူးတပ္ အထပ္ထပ္ ေစာင့္ၾကပ္ကာကြယ္ေနေသာ ဥပေဒ ပုဒ္မ-၄၃၆ ကို ျပင္ဆင္ျခင္း မျပင္ဆင္ျခင္းသည္ စစ္ဖိနပ္ ေအာက္သို႔ အခ်ိန္မေရြးျပန္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း၊ မေရာက္ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ တိုက္႐ိုက္အခ်ဳိးက်ေနသည္။ သို႔ ျဖစ္၍ ဤပုဒ္မကို ျပင္ရန္ေထာက္ခံ မေထာက္ခံ ဆိုသည္ကိုကား မိမိတို႔ခံစားခဲ့ရေသာ ဘ၀ေပးအသိျဖင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား အဆံုးအျဖတ္ေပးၾကရန္သာ တိုက္ တြန္းလိုေပသည္။

the messenger