အၾကမ္းမဖက္ျခင္း

က်ေနာ္တို႔ထဲ၌အၾကမ္းဖက္သူ လူတစုရွိေနသည္။ ၉၆၉ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးႏွင့္ ေတြ႕ဖူးသည္။ အၾကမ္းမဖက္ ၾကပါနဲ႔ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ရာ သူတို႔အၾကမ္းမဖက္ၾကပါဟု သူကမိန္႔သည္။ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း (Non-violence) ဟူသည္မွာ ဘာလဲ။ က်ေနာ္ နားလည္ေသာ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း သည္ သူႏွင့္ အနည္းငယ္ကြဲမည္ထင္သည္။ က်ေနာ္ဖတ္ဖူးေသာ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း အယူအဆ၊ စာတစ္ကူးမား (Satish Kumar) ဟူေသာ ဂႏၶီ၀ါဒသမား တေယာက္၏ အယူအဆကုိ ဖတ္႐ႈေစလုိသည္။

စာတစ္သည္ ဂႏၶီႀကီးတည္ေထာင္ေသာ အာရွရမ္ကြင္ေနခဲ့ပါသည္။ သူတုိ႔အာရွရမ္တြင္ ေန႔တခါ ညတခါ ေအာက္ပါဂါထာတို႔ကို ရြတ္ရသည္ ဟူ၏။

အဟႎဆာ၊ ဆတ်ာ၊ အဆ္ေတယာ၊
ျဗဟၼက်ာရ္ယ၊အဆံျဂဟာ၊
ရွရီရရွရံ၊ အဆ္၀ါဒါ၊ ဆရ္၀ၾတာ၊ ဘဟာရ ၀ါဇနာ
ဆရ္၀ဓရ္မ သမာနတြာ၊
ဆြေဒရွီ၊ ဆ္ပရ္ရွ ဘာ၀နာ၊
၀ိနမရာ၀္ဇတာ နိရွ္ဌာေဆ၊
ေယ ဧကာဒရွ္ ေဆ၀် ဟုိင္း။
အၾကမ္းမဖက္ျခင္း အမွန္လုပ္ျခင္း မခုိးမ၀ွက္ျခင္း
လိင္မႈသန္႔ရွင္း စားသံုးမႈ၌ ၿခိဳးၿခံျခင္း
ကာယအလုပ္လုပ္လ်က္ မေကာင္းေသာ အရသာကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း
မေၾကာက္ျခင္း အားလံုးေသာ ဘာသာတရားမ်ားကုိ ေလးျမတ္ျခင္း
ေဒသႏၲရ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကား ေ၀ေနယ်မ်ား ႐ုိေသျခင္း။
ဤ ၁၁ ပါးေသာ ၀ါဒကုိ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ႏွင္းအပ္ျခင္းႏွင့္ လုိက္နာပါ၏။
စာတစ္သည္ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၀ါဒ၏ အနက္ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းျပသည္။

အၾကမ္းမဖက္ျခင္း (အဟႎသာ)

အားလံုးႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ ပထမ မူ၀ါဒ၊ ေစာ္ကားေမာ္ကား မျပဳလုပ္ လူအမ်ားကုိ အက်ဳိးမပ်က္ျပားေစေသာ ေနထုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴ၊ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဂ်ိန္း၊ ဂ်ဴး၊ မြတ္စလင္၊ ခရစ္ယာန္ ဘယ္ဘာသာမဆုိ တနည္းနည္း ႏွင့္ေတာ့ ဤမႈသည္ အေျခခံျဖစ္သည္ဟု ေဟာၾကသည္ခ်ည္း။ ႏုိင္လိုမင္းထက္ အၾကမ္းမဖက္ျခင္းသည္ လူႏွင့္ လူ၊ လူႏွင့္သတၱ၀ါ ေလာကအၾကား ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၏ အေျခခံတည္း။

အၾကမ္းမဖက္ျခင္းကား ေလာက ဓမၼျဖစ္သည္။ ဂႏၶီႀကီးသည္ ဤ မူ၀ါဒကို လက္နက္အျဖစ္သံုး၍ မတရား မမွ်တျခင္းကိုလည္းေကာင္း ၿဗိတိသွ် ကိုလုိနီစနစ္ကုိလည္းေကာင္း၊ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကုိ စီးပြားေရး အျမတ္ထုတ္ျခင္းကုိလည္းေကာင္း၊ ဇာတ္ခြဲျခားေသာစနစ္ကုိလည္းေကာင္း တုိက္ခဲ့သည္။

အဟႎသာသည္ မသတ္ျခင္းသာမကပါ။ တဦးခ်င္း အဆင့္တြင္ စိတ္ထဲ အဇၥ်တၱထဲက အၾကမ္းမဖက္ျခင္းႏွင့္ စသည္။ အာရွရမ္၌ အၾကမ္းပတမ္း ႏိုင္လိုမင္းထက္ အေတြးမ်ား အေတာမ်ားမွ ထိန္းသိမ္းရန္ သင္ရသည္။ မေတာ္လို႔မ်ား အၾကမ္းပတမ္း ထိခိုက္နစ္နာေစလိုေသာ အေတြးအေတာမ်ားရွိေသာ္ စကားအျဖစ္ ထြက္မလာရန္ ထိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားရသည္။ သူတပါးအား နစ္နာေစေသာ ထိခုိက္ေစေသာ စကားမ်ားသည္ အဓမၼသံသရာကုိ လည္ေစႏုိင္သည္။ ႏုိင္ငံေရး၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ က်ေနာ္ႏွင့္ အျမင္မတူေသာသူမ်ားကုိ ေလးေလးစားစားႏွင့္ က်ေနာ္၏ အျမင္ကုိ ေျပာဆိုရန္ သင္ရသည္။ အေျပာအဆုိကုိ မထိန္းႏိုင္ လြတ္သြားသည္ရွိေသာ္ ကာယကံကုိ ဘယ္နည္းႏွင့္မဆုိ ထိန္းရသည္။ ကာယကံအားျဖင့္ ႏႈတ္အားျဖင့္ အတုိက္အခိုက္ခံရေသာ္ အၾကမ္းမဖက္ေသာ ခုခံနည္းႏွင့္ တံု႔ျပန္ရသည္။

လူအမ်ားႏွင့္ဆုိင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ အဆင့္တြင္ အဟႎသာသည္ အင္စတီက်ဴးရွင္မ်ားအားျဖင့္၊ (အဖြဲ႕အစည္း) အေဆာက္အအံုမ်ားအားျဖင့္ အႏုိင္အထက္ျပဳျခင္းကုိ ခုခံကာကြယ္ျခင္းကို ဆုိလုိသည္။ အျပဳသေဘာေ၀ဖန္ျခင္းမွ ေရွာင္ရန္ေတာ့ မဟုတ္၊ ဒါေပတဲ့ ရင္ဆုိင္သူမ်ားအား ထိပ္တုိက္ေတြ႕ရာတြင္ ၾကင္နာေသာ စိတ္ႏွလံုးျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရန္ျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ အၾကင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ စိတ္ႏွလံုးကုိ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ျဖစ္၏။

ဤနည္းလမ္းသည္ က်ေနာ့္ကုိ အားရေက်နပ္ေစပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မီဒီယာက ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအၾကား၊ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ လူမ်ဳိးစုမ်ား ဘာသာေရးအစုမ်ား အၾကား ထိခိုက္ပ်က္ျပားေစေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ေနျခင္းကို ေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ လူေတြႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သဘာ၀တရားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း အႏုိင္အထက္မျပဳဘဲေနရန္ က်ေနာ္တို႔ သင္ၾကားဖို႔လိုသည္။ တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ သဘာ၀ေလာက အပါအ၀င္ လူေတြ၏ အေပၚ၌ ကုိယ့္အတၱ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကို တင္ရန္၊ လႊမ္းမုိးျခယ္လွယ္ရန္၊ ႏွိပ္ကြပ္ရန္ ျပဳလုပ္လုိေသာဆႏၵကို စြန္႔ရမည္ဟု ဆုိလုိသည္။ အၾကမ္းမဖက္ ႏုိင္လုိမင္းထက္ မလုပ္ျခင္းသည္ လူ႔ေရရွည္ရပ္တည္ေရးအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း ကမာၻႀကီး၏ အနာဂတ္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည္။

ယေန႔ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ ပဋိပကၡမ်ားသည္ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၏အားကုိ ယံုၾကည္ေနၾကျခင္း၏ ရလဒ္ျဖစ္သည္။ စစ္ပြဲမ်ား၊ ေအာင္ႏုိင္မႈမ်ား၊ ကိုလုိနီစနစ္ႏွင့္ အင္ပါယာ၀ါဒေတြမွာ လူသည္ ဘာမွမရခဲ့၊ ဒါေတာင္မွ အၾကမ္းဖက္ျခင္းသည္ အႏိၲမ လုပ္ရမည့္ အလုပ္ဟု ယံုေနၾကသည္။ သတင္းစာထဲက ေဆာင္းပါးမ်ားမွသည္ ႏ်ဴးကလီးယားလက္နက္မ်ားအထိ အၾကမ္းဖက္လမ္းေၾကာင္းကုိ က်ေနာ္တို႔ လုိက္ေနၾကသည္။ အိႏၵိယ ဟိႏၵဴႏွင့္ မြတ္ဆလင္မ်ား၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ဂ်ဴးႏွင့္ ပါလက္စတုိင္းမ်ား၊ ေျမာက္အုိင္ယာလန္က ကက္သလစ္ႏွင့္ ပ႐ုိတက္စတင့္မ်ားသည္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းျဖင့္ အဆံုးသတ္ေျဖရွင္းႏိုင္မည္ဟု လြယ္လင့္တကူ ယံုေနၾကသည္။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ထုိဟာသည္ ေရြးခ်ယ္စရာမဟုတ္။

ေဂဟအဆင့္ (Ecological Level) ၌ လူသားသည္ သဘာ၀ႀကီးႏွင့္ စစ္ျဖစ္ေနသည္။ သဘာ၀ကုိ ႏိုင္ခ်င္သည္။ ဒါနဲ႔ပဲ ေတာ႐ိုင္းေတြကို ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီး၊ ဇီ၀မ်ဳိးစိတ္ေတြ စံုလင္ကြဲျပားမႈကိုေလွ်ာ့၊ အဆိပ္ ဓာတုပစၥည္းေတြထုတ္ကာ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြ ဆည္ႀကီးေတြ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြ တည္ေထာင္ၾကသည္။ ရလဒ္ကား မသန္႔ရွင္းေတာ့သည့္ ျမစ္မ်ားႏွင့္ ပင္လယ္မ်ား၊ ညစ္ညမ္းသည့္ ေလ၊ အစာေရစာ ရွားပါးကာ ေျမဆီေတြ တုိက္စားျခင္း၊ တိရစာၦန္အေပၚ ရက္စက္ျခင္း၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ သူတို႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ မေလးစားျခင္း၊ ေရနံႏွင့္ ဓာတ္သတၱဳမ်ားကို အကန္႔အသတ္မဲ့ မရပ္မနား ထုတ္ၾကျခင္းသည္ ဤပံုျပင္ႀကီး၏ အစိတ္အပိုင္း။

တကယ္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္ျခင္းပံုျပင္သည္ အုိမင္းေဟာင္းႏြမ္းလွၿပီး ပ်င္းစရာေကာင္းလွသည္။ လူသားႏွင့္ ကမာၻႀကီးသည္ လံုေလာက္ေအာင္ ဒုကၡေရာက္ၿပီးၿပီ။ ေခတ္သစ္ကုိ ပံုျပင္သစ္ႏွင့္ စပါေစေတာ့။ ပံုျပင္သစ္သည္ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း ပံုျပင္။ ဤပံုျပင္ကိုေတာ့ အားလံုးေသာ ပတ္သက္ဆက္ဆံမႈမ်ားသည္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ဳိးရွိမႈ အျပန္အလွန္ထားရွိေသာ စိတ္ဓာတ္၊ အသက္မွန္သမွ်ကုိ ႐ုိေသသမႈထားရွိေသာ (လူ႔အသက္၊ တိရစာၦန္အသက္၊ သစ္ပင္ ၀ါးပင္အသက္ႏွင့္ ေက်ာက္တံုး ေက်ာက္ေဆာင္ ေျမဆီလႊာႏွင့္ ေရတို႔၏ အသက္တို႔ ပါ၀င္လ်က္) ထုိစိတ္ဓာတ္တို႔ႏွင့္ ေရးသည္။

ေထာင္လႊားေနေသာ လူသည္ သူသည္သာ သဘာ၀၏ အရွင္သခင္ဟု ေတြးသည္။ လူသည္ သူ႔နားမွ ရိွရွိသမွ်ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာ္မွ တနည္းနည္းႏွင့္ သူကေတာ့ လြတ္မည္ဟု ယူဆေနသည္။ က်ေနာ္တို႔က အျခားအရာတို႔အေပၚ အႏုိင္အထက္ အၾကမ္းမဖက္ေသာ္ အျခားအရာတို႔ကလည္း က်ေနာ္တို႔အေပၚ အၾကမ္းဖက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ က်ေနာ္တို႔က ဓားႏွင့္ေနေသာ္ ဓားႏွင့္ေသမည္။ အၾကမ္းမဖက္ အႏုိင္ထက္ မျပဳျခင္း၏ ရလဒ္ကား အဆင့္အားလံုး၌ ၿငိမ္းေအးျခင္း။ တဦးခ်င္းၿငိမ္းခ်မ္း ကမာၻႀကီးၿငိမ္းခ်မ္း သဘာ၀ႀကီးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း။

အတြင္းထဲက ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း(၀ါ) အဇၥ်တၱ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းမရွိက အျခားၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းမ်ားကုိ မရႏိုင္။ က်ေနာ့္ စိတ္ႏွလံုးထဲ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ဒီဂရီတခု ရရွိပါက က်ေနာ္က အျခားသူမ်ားကုိ ေၾကာက္မည္မဟုတ္။ က်ေနာ္က က်ေနာ့္အေၾကာက္မ်ားကုိ မေက်ာ္ႏိုင္ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ျပင္ပရန္သူတဦးဦး၌ က်ေနာ္ေၾကာက္ေအာင္ က်ေနာ့္ကုိ ဖန္တီးႏုိင္လိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ႏွင့္ မစတင္ေသာ္၊ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ့္ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကုိ မျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ္၊ က်ေနာ္သည္ ကမာၻ႕တေနရာ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ဘယ္လုိုလုပ္ႏုိင္မွာလဲ။

ကိုုတာ

(ကိုတာသည္ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ စာေရးဆရာျဖစ္ျပီး ပညာေရး၊ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္ေရးႏွင့္ လူမႈဖြံ႕ျဖိဳးေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ပံုမွန္ေရးသားေနသည္)