ျမန္မာ အိုင္တီနည္းပညာရွင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး - မခိ်ဳဇင္ဝင့္

ကြ်န္မနာမည္က ခ်ိဳဇင္ဝင့္ ပါ။ IT ေလာကထဲကုိစဝင္ခဲ့ပုံ ကုိေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္က သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ မႏၱေလး ေတာင္ေျခအထိ စက္ဘီးစီးျပီး အၾကားျမင္ဆရာကုိ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ရႏိုင္ပါသလားဆုိျပီး သြားေမးခဲ့ဘူးတာကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ငယ္စဥ္တုန္းကေတာ့ Movie ေတြၾကည့္တုိင္း Computer ေတြအသုံးျပဳျပီး အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြကုိ အရမ္းအားက်မိခဲ့တယ္။ (၁၀) တန္းေျဖပီးတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္တုိင္ရာရာက္လာေခၚခဲ့လုိ႔ လားရႈိး Computer ေကာလိပ္နဲ႔ ေပါင္းဖြင့္ထားတဲ့ Diploma သင္တန္းတစ္ခုကုိစျပီးတက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ နယ္မွာဆုိေတာ့ အျပင္သင္တန္းကလည္း ေကာင္းေကာင္းမရွိေတာ့ Computer နဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြကုိပဲ အျမဲတန္း ဝယ္ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းကသင္တဲ့ Programming အေျခခံ Knowledge နဲ႔ စာအုပ္ေတြကတဆင့္ Programming ကုိ Self Study စတင္ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ Computer မပါပဲ စာအုပ္ကေန Programming ေလ့လာရတာက ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တဲ့ အလုပ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ နာလည္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလည္သည္ျဖစ္ေစ အျမဲတမ္းဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေလ့လာျဖစ္တယ္။ အဲဒီ့မွာပဲ ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈက ဘာလဲဆုိတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းကဆရာမေတြ ရဲ႕အားေပးစကားေတြ၊ စာအုပ္ေတြထဲမွာပါတဲ့ Software Engineer တေယာက္ရဲ႕ အနာဂါတ္ေတြကုိ ဖတ္မိေတာ့ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚလိုက္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကပုိျပီး ခုိင္မွာခဲ့ပါတယ္။

တကၠသုိလ္ မတက္ရေသးဘူး အလုပ္က စလုပ္ခ်င္ေနပါပီ။ အိမ္ကုိ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ မသိဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲ ကုိယ္တုိင္ IT company ေတြကုိဖုန္းဆက္၊ စာတုိက္ကတဆင့္ စာေတြပုိ႔၊ အဲဒီမွာ ဟုိက ဖုန္းဆက္ Interview လွမ္းေခၚေတာ့ အိမ္က ေဖေဖကေတာ့ ဒီအ႐ြယ္မွာ အိမ္နဲ႔ ခြဲျပီး အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ခြင့္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ေမေမကေတာ့ အားေပးပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ မမက ေဖေဖ ကုိေသခ်ာ႐ွင္းျပတယ္။ ကြ်န္မက ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးေနပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ Interview ေျဖခြင့္ျပဳလုိက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ Interview က မနက္(၉) နာရီ ရန္ကုန္ကုိ ေရာက္တာ မနက္ (၆) နာရီ၊ ႐ုံးနဲ႔ နီးတဲ့ hotel တခုမွာပဲတည္းျပီး Interview ေျဖခဲ့တယ္။

အလုပ္ရခ်င္ေဇာ နဲ႔ ပင္ပန္းတာေတြလည္းမသိေတာ့ဘူး။ တေနကုန္ ထုိင္ဆုေတာင္းေနလုိက္တာ၊ Company က ေန႔ခင္းဖုန္းျပန္ဆက္ပါဆုိလုိ႔ ဖုန္းဆက္ေတာ့ အလုပ္ခန္႔လုက္ျပီးလုိ႔ေျပာေတာ့ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ကြ်န္မဘဝမွာ အေပ်ာ္ဆုံးေန႔ထဲက တေန႔ပါပဲ။ အဲဒီ့တုန္းက အသက္က (၁၈) ႏွစ္မျပည့္ေသးပါဘူး။ အလုပ္သင ္စလုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အိမ္နဲ႔ေသခ်ာတုိင္ပင္ျပီး အေဝးသင္သာ တက္ခဲ့ျပီး စီးပြားေရးဘြဲ႔ ပဲယူခဲ့ပါတယ္။ အိမ္နဲ႔ စခြဲျပီးေနခဲ့တယ္။

အခက္အခဲေတြမ်ားစြာၾကားက ကုိယ္သိခ်င္တဲ့ နည္းပညာေတြကုိ ရေအာင္ေလ့လာသင္ယူခဲ့ပါတယ္။ IT ေလာကမွာ ထူးခြ်န္ထက္ျမတ္ေတြသူေတြကုိအရမ္းအားက်ခဲ့ပါတယ္။ တေန႔မွာ ကုိယ္ပုိင္ IT Company ေထာင္မယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ပဲ မနက္မုိးလင္းတဲ့ အထိစဥ္းစား ျပီး ေပ်ာ္ေန႔ခဲ့တဲ့ ေန႕ေတြလဲ႐ွိခဲ့ဘူးတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ စကၤာပူမွာ အလုပ္စလုပ္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အိမ္က မိသားဝင္ေတြက အကူအညီေတြအမ်ားၾကီးေပးခဲ့တယ္။ စကၤာပူကုိ စေနေန႕ေရာက္တယ္၊ အဂၤါေန႔ ပထမဆုံး ေျဖတဲ့ Interview မွာ အလုပ္ခန္႔လုိက္တယ္ေျပာေတာ့ အံၾသျပီး ေပ်ာ္ဖုိ႔ေတာင္ ေမ့ေနခဲ့တယ္။

အဲဒီ့မွာ ကြ်န္မအလုပ္လုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ ကုမၼဏီတုိင္းက Government project လုပ္တဲ့ Company ေတြပဲျဖစ္ေနေတာ့ Singapore governments အဖြဲ႕႔အစည္း (၆)ခုေလာက္ရဲ႕ Project ေတြမွာဝင္ပါျဖစ္ခဲ့တယ္။ Singapore Changi Airport အတြက္လည္း Program ဝင္ေရးခဲ့ဘူးပါတယ္္။ OCOE Bidding system(ကားအသစ္ေတြ Register လုပ္ဖုိ႔ ေစ်းသတ္မွတ္တဲ့ တန္ဒါ ေခၚဆုိတဲ့ စနစ္) အတြက္ဝယ္ေရးေပးရတုန္းကေတာ့ အဲဒီ့က Bank အားလုံးနဲ႕ ဆက္သြယ္ျပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနရင္းနဲ႕မွ ကုိယ့္ရဲ႕ဝါသနာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ Teaching ပုိင္းကုိလည္း လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

အဲ့ဒီက ပညာဒါနအဖြဲ႕မွာ Programming ဘာသာရပ္ကုိ ေလ့လာခ်င္တဲ့ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ အလုပ္လာရွာတဲ့ သူေတြကုိ တပတ္မွာတစ္ရက္ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ညေနေတြမွာ အခမဲ့စာသင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ ညစာလြတ္ခဲ့တဲ့ညေတြပါ။ ကြ်န္မ စာသင္ေပးလုိက္လုိ႔ အလုပ္ရသြားတယ္လုိ႔လာေျပာတဲ့ စကားေတြဟာ ကြ်န္မအတြက္ခြန္းအားေတြပါပဲ။ အဲဒီမွာ သုံးႏွစ္ဆက္တုိက္သင္ၾကားေပးဖုိ႔ အားေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ အခ်ိန္နည္းနည္းဖဲ့ျပီး သူတုိ႔ရဲ႕႐ွိျပီးသား အရည္အသြးကုိ Polish ပဲလုပ္ေပးခဲ့တာပါ။

၂၀၁၃ မွာေတာ့ ကြ်န္မအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ Company တစ္ခုရဲ႕ Management ပို္င္းမွာစတင္ပါဝင္ျပီး အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အျမင့္ကေနၾကည့္ရင္ View ပုိေကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္မ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ View ပါ။ ကြ်န္မ ႏုိင္ငံျခားမွာ အၾကာၾကီး ေနဖုိ႔စိတ္ကူးမ႐ွိပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ ကိုျပန္ဖုိ႔ စိတ္ကူးအျမဲ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၄ အစမွာပဲ Company တခုက ကြ်န္မကုိ အလုပ္လာအပ္ပါတယ္။

ကြ်န္မ ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ သင္တန္းသားေတြနဲ႔ ေပါင္းျပီး ေရးေပးႏုိင္မလားေပါ့။ အဲဒီ့ Project ကၾကီးေနတယ္။ အခ်ိန္ အတုိအတြင္းလည္း ျပီးမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္ျပန္ျပီး Company စလုပ္ဖုိ႔အခြင့္အလွမ္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မိသားစုဝင္ေတြ မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ေသခ်ာတုိင္းပင္ျပီးေတာ့မွ ကြ်န္မျမန္မာျပည္ အျပီး ျပန္လာဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ပါတယ္။

၂၀၁၄ အစပုိင္းမွာ ကြ်န္မျမန္မာျပည္ကုိ အျပီးျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ High Society ဆုိတဲ့စကာလုံးကုိ ကြ်န္မႏွစ္သက္ေနတာ ၾကာပါျပီ။ ကုိယ္ပုိင္ လုပ္ငန္းစလုပ္ျဖစ္ျပီဆုိေတာ့ Company နာမည္ကုိ Myanmar High Society လုိ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ့္ Society ထဲမွာ႐ွိတဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြရဲ႕ ဘဝကုိ ဒီထက္ျမင့္တက္သြားေအာင္ ကုိယ္တက္ကြ်မ္းတဲ့နည္းပညာႏွင့္ စြမ္းေဆာင္မည္ဆုိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ပါ။ Company မွာ Customized Software ေတြေရးပါတယ္။

လက္႐ွိမွာေတာ့ Myanmar ျပည္ မွာ႐ွိတဲ့ Bank, College, Petrol Station စတဲ့ Industry ေတြက Software ေတြကုိ Customer စိတ္တုိင္းၾကေရးေပးေနပါတယ္။ Oversea က Customers ေတြ နဲ႔ကေတာ့ long term စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ျပီး အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ Offshore development လုပ္ေပးေနတာျဖစ္ျပီး အဲဒီ့က Project ေတြကုိ ဒီဘက္ကေနတာဝန္ယူျပီး ေရးသားေပးေနတာပါ။ ဝန္ထမ္းေတြကုိ ကြ်န္မကုိယ္တုိင္ အခ်ိန္ရတုိင္း Programming ဘာသာရပ္ကုိ အေသးစိတ္ သင္ၾကားေပးပါတယ္။ အခုေနာက္ပုိင္းေတာ့ Seniors ေတြကုိအားကုိးေနရ ျပီး သူတုိ႔ကတဆင့္ Junior ေတြကုိတြဲေခၚၾကပါတယ္။

႐ုံးက ဝန္ထမ္းေတြ နည္းပညာအသစ္ေတြ အျမဲ ေလ့လာေနႏုိင္ ေအာင္၊ Freedom ရွိရွိ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ အလုပ္လုပ္လုပ္ႏုိင္ေအာင္၊ ေဘာင္ေတြ စည္းမ်ည္းေတြမရွိေအာင္ ေသခ်ာစီမံထားပါတယ္။ အလုပ္နဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ကြ်န္မကုိယ့္ကုိကုိယ္ တန္ဖုိးအထားဆုံးအခ်က္ကေတာ့ Customers ေတြနဲ႔ ဝန္ထမ္းေတြအေပၚမွာ ထား႐ွိတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ ေစတနာပါပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂) လေလာက္က Yangon ကြန္ျပဴတာတကၠသုိလ္ မွာ IT ေလာကကုိ ေျခဆန္႔မဲ့ လူငယ္ေတြ အတြက္ လုပ္တဲ့ Panel Discussion တစ္ခုမွာ ပါဝင္ေဆြးေႏြးေပးခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ Passion ေတြ စိတ္ပါဝင္စားမႈေတြကုိ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့ ျမန္မာျပည္ ရဲ ႔ IT development အတြက္ ကြ်န္မအားတက္မိပါတယ္။ ကုိယ္သိထားတဲ့ Knowledge ေတြကုိ အခါအခြင္ သင့္တုိင္း Sharing လုပ္ေပးသြားမွာပါ။

ကြ်န္မ Programming ကုိ ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္ခဲ့ျပီးသြားပါပီ။ အခု လက္ရွိမွာေတာ့ Business Engagement ေတြပုိလုပ္ျဖစ္ျပီး Business ပုိင္းကုိ ပုိေလ့လာျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မ Company ေထာင္ထားတာ (၁)ႏွစ္ ခြဲေက်ာ္ေနပါျပီ။ ဒီကာလအတြင္းမွာ ဝန္ထမ္းေတြ ပုိျပီးေတာ့ ေပ်ာ္လာတာေတြ၊ တက္တက္ၾကြၾကြ အလုပ္လုပ္ေနတာေတြ ပုိေတြ႔ခြင့္ရလာျခင္းက ကြ်န္မအတြက္ Achievement ေတြပါပဲ။ ကြ်န္မဆီမွာ ပုံမေဖာ္ရေသးတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ပန္တုိင္းေတြ ႐ွိေနေသးတယ္။

လူငယ္တုိင္းမွာ အိမ္မက္ကုိယ္စီ႐ွိၾကပါတယ္။ ကံ ဥာဏ္ ဝိရယ ကုိ Balance ႐ွိ႐ွိ အသုံးခ်တတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ ကြ်န္မရဲ႕ ယုံၾကည္ခ်က္ကေတာ့ ဘဝမွာ မိသာစုဝင္ေတြ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြစီက စိတ္ဓါတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေထာက္အပံ့ ကသာ အဓိကက်ျပီး ကုိယ့္ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕ အရာကုိ တကယ္ၾကိဳးစားျပီးလုပ္ရင္ Right Time ေရာက္ရင္ ျဖစ္ပါတယ္ လုိ႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တျခားအေထာက္အပံ့ ရတဲ့သူေတြကေတာ့ ကံထူးတဲ့သူေတြပါ။ အားလုံးကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ခ်ိဳဇင္ဝင့္ (https://www.facebook.com/ChoZinWint)