ပညာေရးေလာက ရင္ေလးစရာ

ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ မည္သည့္အခါမွ် သူတစ္ပါး အေၾကာင္းကုိလုိက္လံေဝဖန္ေနရတဲ့ ေဝဖန္ေရးဆရာ တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ခ်င္ခဲ့ပါ။

သူတစ္ပါးမေတာင္းေၾကာင္း ေျပာဆုိေနရတဲ့သူ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ အၿမဲတမ္းဆုေတာင္းေနခဲ့သူပါ။

ဒါေၾကာင့္လည္း မေရးျဖစ္ခဲ့တာေတြ၊ အခုေတာ့ စာဖတ္ပရိတ္ေတြကုိ တင္ျပေပးခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြျဖစ္ လာတာေၾကာင့္ ေရးသားတင္ျပေပးလုိက္ပါရေစ။

ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ခါစ (၁၉၇၉-၁၉၈၀) ေလာက္မွာ ဆရာရင္းျဖစ္သူၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴး၏ အကူအညီေတာင္းမႈေၾကာင့္ ေမာ္လၿမိဳင္ကၽြန္းၿမိဳ႕ရဲ႕ အစြန္းအဖ်ားေဒသေတြမွာ (ယခုနာဂစ္ေၾကာင့္ ရြာ လုံးကၽြတ္ေသကုန္ရတဲ့ေဒသေတြမွာ) တဲြဖက္ေက်ာင္းဆရာေလးဘဝနဲ႔ တစ္ေက်ာင္းလုံးေက်ာင္းသား ၂၀၀ ေက်ာ္။ အတန္းငါးတန္း (သူငယ္တန္း၊ ပထမတန္း၊ ဒုတိယတန္း၊ တတိယတန္းနဲ႔ စတုတၳတန္း) ကုိတစ္ေယာက္တည္း ပညာသင္ေပးခဲ့ရသူပါ။

စီးပြားေရးေၾကာင့္ ေက်ာင္းမလာႏုိင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အိမ္အထိလုိက္လံပညာသင္ေပးခဲ့ သူပါ။

ေနာက္ေတာ့လည္း စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကုိ တက္လာခဲ့တာေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ ကေနထြက္ခဲ့ေပမယ့္ သားသမီးေတြကေတာ့ ေက်ာင္းေတြေနခဲ့ၿပီး အခုဆုိရင္ ဘဲြ႕ေတြေတာင္ အသီး သီးရကုန္ၾကပါၿပီ။

အခုလည္းေက်ာင္းေတြဖြင့္ခ်ိန္မုိ႔ တူမျဖစ္တဲ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ပ်ာယာခတ္ေရာက္လာပါတယ္။ သူနဲ႔၊ ကၽြႏု္ပ္နဲ႔ေျပာခဲ့တာေတြကုိ အရွိအတုိင္းေဖာ္ျပလုိက္တာပါ-

ဆရာမ။ ။ အခုေက်ာင္းေတြဖြင့္ခါနီးေတာ့ အရမ္းစိတ္ပင္ပန္းရတယ္ ဦးေလးရယ္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ ဘာမ်ားျဖစ္လုိ႔လဲတူမရဲ႕။ စာေတြသင္ဖုိ႔ျပင္ဆင္ရတာေၾကာင့္လား။

ဆရာမ။ ။ စာကႏွစ္တုိင္းသင္ေနရတာဆိုေတာ့ ဘာမွထူးထူးျခားျခား ျပင္ဆင္စရာမလုိပါဘူး။ ေက်ာင္းေတြ မွာက အတန္းတစ္တန္းမွာ ဘာသာရပ္သင္ဆရာမေတြက ၁၂ ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ အခန္းကကုိး ခန္းပဲရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ကုိတစ္ခန္းေပးမယ္ဆုိရင္ ကုိးေယာက္ပဲရ မယ္။ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့ သုံးေယာက္က အခန္းပုိင္ရွင္မရွိျဖစ္ေနမယ္။ က်န္တဲ့ဆရာမေတြက ႏွစ္ေယာက္ တစ္ခန္းျဖစ္သြားမယ္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ အခန္းပုိင္မရွိေတာ့ ဘာမ်ားျဖစ္လုိ႔လဲတူမရဲ႕။

ဆရာမ။ ။ အခန္းပုိင္ရွိမွ က်ဴရွင္ျပလုိ႔ရတာ ဦးေလးရဲ႕။ အခန္းပုိင္ဆရာမဆီမွာ က်ဴရွင္တက္ ေတာ့ေသ ခ်ာေပါက္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ေအာင္ၾကတာ ဦးေလးရဲ႕။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ ေၾသာ္ . . . . ဒီလုိကုိး။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္က ကၽြန္ေတာ့္သမီး ဆ႒မတန္းတက္တုန္းက အတန္းပုိင္ဆရာမ က်ဴရွင္မ တက္ရင္ အတန္းခ်ပစ္မယ္ဆုိၿပီး သူ႔အခန္းထဲက သမီးသူငယ္ခ်င္းကုိ ေျပာခုိင္းလုိ႔သမီးက ကၽြႏု္ပ္ျပန္ ေျပာလုိ႔၊ အဲဒီတုန္းက ဆ႒မတန္းပတ္လည္ဆရာကုိ သြားတုိင္ခဲ့ရတာကုိ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိေသး တယ္။

(အဲဒီ့ဆရာက က်ဳပ္ေက်ာင္းဆရာဘဝက က်ဳပ္လက္ေအာက္က ဆရာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အတင္းေတာင္း ပန္ၿပီး ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူးလုိ႔ ေတာင္းပန္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးကုိ သြားမတုိင္ျဖစ္လုိက္ဘူး။

ဆရာမ။ ။ ဦးေလးတုိ႔ေခတ္ကလုိမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္တဲ့သူေတြကုိ (ေအ) ခန္းကေနစၿပီးေတာ့ အဆင့္ဆင့္သြားတာဆုိေတာ့ (အုိင္) ခန္းေလာက္က်တဲ့ဆရာမကေတာ့ ခ်ာတူးလန္ေတြ၊ ေျပာမႏုိင္၊ ဆုိမႏုိင္ေတြေပါ့။ (ေအ) ခန္းက်ေတာ့ အၿပိဳင္အဆုိင္ႀကိဳးပမ္းက်ေတာ့ က်ဴရွင္လည္း ေက်ာင္းသားတုိင္း တက္တယ္။ လခလည္းေကာင္းေကာင္းေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္မတုိ႔ဆရာမေတြက (ေအ) ခန္းကုိပဲ ကုိင္ခ်င္ၾကတာဦးေလးေရ။ အခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေျပာင္းလာတဲ့သူေတြက်ေတာ့လည္း သူ႔သားသမီးကုိ (ေအ) ခန္းမွာထားခ်င္ၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း သူတို႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ကၽြန္မအခန္းမွာ ထားခ်င္ၾကတယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ အဲဒီေတာ့ . . . . .

ဆရာမ။ ။ မႏွစ္ကေျပာင္းသြားရတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးကေတာ့ ရွင္းတယ္။ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ မွာဘယ္ဆ ရာမက (ေအ) ခန္းကုိဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေလလံဆဲြမလဲ။ ဘယ္အခန္းကုိ ဘယ္ေလာက္ေပး မလဲဆုိ ၿပီး ေျပာင္ေျပာင္ပဲ ေတာင္းယူတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ကလည္း ကုိယ္ေပးႏုိင္တဲ့ေစ်း နဲ႔ ေတာင္းၾကည့္ တယ္။ မရေတာ့လည္း ငါကမွပုိမေပးႏုိင္တာဆုိၿပီး ေကနပ္လုိက္ၾကရတာေပါ့။ မေပးႏုိင္ တဲ့ဆရာမေတြ ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တစ္ခန္းျဖစ္သြားၾကတာေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္တစ္ခန္းက်ေတာ့ ကုိယ္ လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ လုိ႔မရဘူး။ သူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္ေနရေသးတယ္။ အခုေျပာင္းလာတဲ့ ဆရာမႀကီးက်ေတာ့ အဲဒီ့လုိမဟုတ္ဘူး။ လာကန္ေတာ့တဲ့ပစၥည္းကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိလုိ႔ ေက်ာင္းကလုံၿခံဳေရးကုိ ကပ္ေပါင္း ထားၿပီး သူ႔ထက္သာေအာင္ ကန္ေတာ့ဖုိ႔ႀကိဳးစားေနရတာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ အိပ္မေပ်ာ္ ပါဘူးဦးေလးရယ္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ နင္တုိ႔ဟာကလည္း မလြယ္ပါလား။

ဆရာမ။ ။ အခ်ဳိ႕အတန္းတက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားမိဘေတြက ကၽြန္မအခန္းမွာထားခ်င္လုိ႔ ဖုန္းဆက္ၿပီး ဆရာမဘယ္အခန္းရလဲ။ ဘယ္ေတာ့ေက်ာင္းအပ္ရမလဲနဲ႔ ေမးေနၾကၿပီ။ အတန္းခဲြမရ ေသးေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ ဒီလုိကုိယ့္အတန္းလာအပ္ျပန္ေတာ့လည္း ဆရာမႀကီးကုိ ဒီေက်ာင္းသား ကေတာ့ ကၽြန္မအခန္းမွာ ေနခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာျပလုိက္ရင္ ဆရာမႀကီးက ကၽြန္မအ တန္းမွာ အပ္ဖုိ႔စာရင္း ထည့္ေပးလုိက္တယ္။ ကန္ေတာ့ေၾကးကေတာ့ မိဘေတြက ဆရာမႀကီးကုိေပးရ တယ္။ ေပးမွစာရင္း ထည့္ေပးတာ ဦးေလးေရ။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ က်ဴရွင္မသင္ရဘူးဆုိ ငါ့တူမရဲ႕။

ဆရာမ။ ။ ဒါကေတာ့ နားလည္မႈေပါ့ဦးေလးေရ။ ကၽြန္မတုိ႔တစ္ႏွစ္လုံး က်ဴရွင္သင္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းသား အားလုံးအတြက္ ကၽြန္မတုိ႔က တစ္ႏွစ္လုံးအတြက္ ၁၀ လစာက်ဴရွင္လခရတယ္။ ကုိးလ စာက ကၽြန္မတို႔အတြက္ေလ။ တစ္လစာကေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးကုိ ကန္ေတာ့ေၾကးေပးရတာ ဦးေလးရဲ႕။ ေက်ာင္းသားဘယ္ေလာက္က်ဴရွင္တက္တယ္ဆုိတာ ဆရာမႀကီးကကြက္တိသိၿပီးသား ဦးေလးေရ။ လိမ္လုိ႔မရဘူး။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ ဟုိက္ . . . .

ကၽြႏု္ပ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

စိတ္မဆုိးပါနဲ႔။

တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ပါဗ်ာ။

ပညာေရးေလာက သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ႏုိင္ပါေစဟု ဆုေတာင္းလ်က္ . . . . .။

စံေတာ္ခ်ိန္သတင္းစာ