မစြပ္စြဲပါဘူး

'ရွင့္ အိမ္ေဖာ္ကလဲ ေခ်ာလွခ်ည္လား ကိုမိုးႀကီးရဲ႕'
'ေခ်ာလား မေခ်ာလား မသိပါဘူးကြာ၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ ထမင္းခ်က္တတ္ရင္ ၿပီးတာဘဲ ဆိုၿပီး ေခၚထားလိုက္တာပါ'
'ရွင္နဲ႔ေရာ ကင္းရွင္းရဲ႕လား'
'ရွင္းပါ့'
'တအိမ္လံုးမွာ ရွင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုေတာ့'
'ဘာဆိုင္လဲကြာ၊ ညမိုးခ်ဳပ္တာနဲ႔ သူ႔အခန္းသူအိပ္၊ ငါ့အခန္းငါအိပ္ သီးျခားဆီပါ'
'ၿပီးတာပါပဲ'
ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္း ျပန္ဖြင့္ေတာ့ သူ႔မိန္းမလည္း ျပန္သြားတယ္။
ႏွစ္ရက္၊ သံုးရက္ေနေတာ့ အိမ္ေဖာ္ေလးက သတင္းပို႔တယ္။
ဟင္းခ်က္တ့ဲ ဒယ္အိုးႀကီး ေပ်ာက္ေနတယ္တ့ဲ။
ဆရာမ ျပန္သြားကတည္းက ေပ်ာက္တာ၊ မွားမ်ားပါသြားေလသလား ေမးၾကည့္ပါအံုး ဆိုေတာ့....
ကိုမိုးႀကီးလည္း သူ႔မိန္းမဆီ စာေရးၿပီး ေမးရတာေပါ့... ...
'မိန္းမေရ...
မင္းယူတယ္လို႔ မစြပ္စြဲပါဘူး
မင္းျပန္သြားကတည္းက ဒယ္အိုးႀကီး ေပ်ာက္ေနလို႔'
သူ႔မိန္းမဆီက စာျပန္လာတယ္... ...
'ေယာက်္ားေရ...
ရွင္တို႔ အတူအိပ္တယ္လို႔ မစြပ္စြဲပါဘူး
သူသာ သူ႔အိပ္ယာမွာ သူအိပ္ရင္ ဒယ္အိုးကို ျပန္ေတြ႕တာ ၾကာၿပီ၊
ဒယ္အိုးက သူ႔ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ'

(ေမာင္ေကာင္းထိုက္)