Corruption အက်င့္ပ်က္တဲ့အခါ

လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို အလြဲသံုးစားလုပ္တာကို အက်င့္ပ်က္တယ္လို႕ေခၚတယ္။ဒီလို အက်င့္ပ်က္တဲ့အခါ လာဘ္စားတယ္။ မတရားတဲ့ စီရင္မႈေတြကို ျပဳတယ္။ ဥပေဒကို မ်က္ကြယ္ျပဳတယ္။အက်င့္ပ်က္တာ ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ ေငြးေၾကးေၾကာင့္ အက်င့္ပ်က္သလို အာဏာေၾကာင့္လည္း အက်င့္ပ်က္တယ္။

ဘာေၾကာင့္ အက်င့္ပ်က္တာလဲ။

အက်င့္ပ်က္တာ...

။ အေျမာ္အျမင္နည္းလို႔ပါပဲ။

။ ငါ ဒါလုပ္လိုက္ရင္ ျပႆနာ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးလို႔ ယူဆတယ္။

။ ေဘးက တို႕ေထာင္ေပးတဲ့လူေတြ၊ ေျမႇာက္ေပးတဲ့လူေတြေၾကာင့္လည္း အက်င့္ပ်က္တယ္။

။ ရလြယ္လို႔လည္း အက်င့္ပ်က္တယ္။

။ ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကို အားက်ၿပီး အက်င့္ပ်က္တယ္။

။ ျပစ္ဒဏ္ေတြ မထိေရာက္လို႔လည္း အက်င့္ပ်က္တယ္။

အက်င့္ပ်က္တာ ဘာေတြကို ျဖစ္ေစလဲ။

အက်င့္ပ်က္ေတာ့...

။ အလုပ္လုပ္တဲ့လူေတြကို အားေပ်ာ့ေစတာေပါ့။ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေအာင္ ျဖစ္ေစတယ္။

။ အၾကြင္းမဲ့အာဏာကို သံုးတယ္။

။ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ကင္းမဲ့ေစတယ္။

။ မတရားအျပစ္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္တယ္။

။ မဟုတ္မမွန္တဲ့ဘက္က ရပ္တည္တတ္တယ္။

။ မခံခ်င္သူမ်ားက တြန္းလွန္မႈေတြ ျပဳတယ္။

။ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။

။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေတာ့ နယ္စားပိုင္းစားရကာ လာဘ္စားျပန္တယ္။

။ သံသရာႀကီးလည္ေနပါတယ္။

ကိုဘသစ္က အက်င့္ပ်က္တဲ့အေၾကာင္းကို သူရဲ႕ဘုတ္အုတ္ထဲကေန ကြၽန္ေတာ့္ကို ထုတ္ႏႈတ္ရွင္းျပတယ္။

“ေစတနာေၾကာင့္လည္း အက်င့္ပ်က္တာေတြ ရွိတတ္တယ္”

“ဘယ္လိုလဲဆရာ”

“ဥပမာကြာ တို႔ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ေတြကို ပတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံေတြကို ေရာင္းစားတယ္ ဆိုပါစို႔”

“ႏိုင္ငံအတြက္ ပိုက္ဆံရတာေပါ့ဆရာ”

“ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီလိုေရာင္းတဲ့အခါ ပြဲခေတြရတယ္။ ရတဲ့ေငြက ေဒၚလာ သန္းခ်ီရင္ မက္တာေပါ့”

“ဒါေပါ့ဆရာရယ္၊ နည္းတဲ့ေငြမွ မဟုတ္တာပဲ”

“ ဒီလိုေရာင္းစားေတာ့ တို႔တစ္ေတြ ထမင္းဟင္းခ်က္ဖို႕ ထင္းမီးေသြး လိုတယ္။ ဒီအခါ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ၿပီး ထင္းမီးေသြးေလာင္စာလုပ္ေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးကုန္တယ္”

“ဆူနာမီတို႕ နာဂစ္လို ၀င္တာမ်ိဳးေပါ့”

“ေအးကြ၊ ေနာက္တစ္ခုက အဲဒီႏိုင္ငံတြင္းမွာ လွ်ပ္စစ္မီးမလံုေလာက္ဘူး။ တကယ္လို႔ ဒီဓာတ္ေငြ႕ကို ျပည္တြင္းမွာသံုးရင္ Gas Turbine ေတြလုပ္ၿပီး ဓာတ္အားေတြေပးလို႔ ရတာေပါ့”

“ခုေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ မီးစက္ေတြ ၀ယ္ရတယ္”

“ရန္ကုန္မွာ အိမ္တိုင္းလိုလို မီးစက္ေတြ ရွိတယ္”

“ဟုတ္ပါတယ္။ တစ္ျပည္လံုး သိန္းသန္းခ်ီတဲ့ မီးစက္ေတြ သြင္းတယ္။ ဓာတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ေတြနဲ႕ ဆူညံေနတယ္၊ Pollution ေတြျဖစ္တယ္။ ေနာက္ မီးေတြပ်က္တာ ႀကိဳးၾကား ႀကိဳးၾကားဆိုေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြလို အီလက္ထရြန္နစ္ပစၥည္းေတြ ပ်က္ၾကတာေပါ့”

“ဆရာေျပာသလိုဆို မီးစက္ေတြသြင္းေတာ့ ကုမၸဏီေတြျမတ္တာေပါ့”

“ဟုတ္တယ္ေလ။ ပါမစ္ထုတ္ေပးတဲ့ အရာရွိေတြလည္း ပိုက္ဆံရေတာ့တာေပါ့”

“ဒါေတာ့ ဆရာရယ္ ကားပါမစ္၊ စာအုန္းဆီပါမစ္ စံုေနတာပဲ မဟုတ္လားဆရာ။ ဒါေတြဟာ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းလား ဆရာ”

“ဆရာဆိုလိုတာက ႏိုင္ငံတြင္းမွာ လုပ္သင့္တာေတြကို မလုပ္ရင္ ဆင္းရဲတာေပါ့။ လူေတြရဲ႕ေလာဘေတြကို ဆြေပးတယ္။ လူေတြကို ကား၀ယ္ခ်င္လာေအာင္ လုပ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကားေရာင္းတာ ေရာင္းေပါ့။အခြန္ေကာက္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အာဏာရွိသူေတြက အဲဒီကားေတြကို ၾကားျဖတ္ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ၀ယ္တယ္။ ေပါတယ္ဆိုတာက ႏိုင္ငံျခားမွာ ေရာင္းတဲ့ေစ်း စက္႐ံုထုတ္တဲ့ ေစ်းပါပဲ။ ျပန္ေရာင္းတယ္။ တပည့္ေတြေမြးၿပီး ေစ်းေပါေပါေရာင္းေပးတယ္။ တို႔ စကားနားေထာင္၊ ကားေကာင္းစီးရမယ္ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ သိမ္းသြင္းတယ္”

”ဒီေလာက္မ်ားမ်ားရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြဘာ လုပ္လဲဆရာ”

“စိန္ေတြ၀ယ္တယ္”

“1ဘာလုပ္ဖို႕လဲ”

“စိန္ဟာ အင္မတန္က်စ္တဲ့ ပိုက္ဆံကြ”

“ေတာင္အာဖရိကမွာ ဒါကို blood diamond လို႔ေခၚတယ္”

“ဘာေၾကာင့္လဲ”

“စိန္ေၾကာင့္ ေသြးေျမက်ေစတယ္ေလ”

“အာဖရိကမွာ စိန္ကိုေရာင္းၿပီး လက္နက္၀ယ္တယ္ မဟုတ္လားဆရာ”

“ဟုတ္တယ္ blood diamond ဆိုတာ အင္ဂိုလာ ၊လစ္ဗ်ား၊ ကြန္ဂို၊ အိုင္ဗရီကို႔စ္၊ ေတာင္အာဖရိက စတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ စစ္ေတြျဖစ္၊ ေတာ္လွန္ေရးေတြျဖစ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့တာေပါ့”

“ဒီစိန္ေတြကို တန္ဖိုးထား ၀ယ္တဲ့လူေတြဟာ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက စစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ blood diamond လို႔ေခၚတာေပါ့”

“ထိခိုက္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ၊ ဒါဟာ ျပည္တြင္းစစ္ သံသရာေတြ လည္ေစတာပဲ”

“အက်င့္ပ်က္တာ ယဥ္ေက်းမႈလိုျဖစ္လာမွာ စိုးရတယ္။ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးရြားတဲ့ဒဏ္ကို ျပည္သူေတြပဲ လည္စင္းခံရမွာ စိုးတာပါ”

“ခုေတာ့ သံုးသိန္းထက္မပိုတဲ့ ကန္ေတာ့တာဟာ အျပစ္မရွိဘူးတဲ့”

“ဒါကေတာ့ သမၼတ ယူဆတာေလ။ အက်င့္ပ်က္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကို ဘယ္လိုတိုက္ဖ်က္မလဲ”

“သူ႕လည္း ၿပိဳင္တူတြန္းဖို႕လိုတာပါပဲ”

“အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း လိုပါတယ္”

ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ