အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ

ရင္ထဲမွာနင့္သြားတာပဲ တရားရစရာေကာင္းလုိက္တာဖတ္ၾကည့္ေနာ္ း)

အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္ မနက္တိုင္း ဘိန္းမုန္႕ ဖုတ္ေရာင္းပါတယ္။ မိသားစုဝင္ေတြ လည္း နံနက္စာအျဖစ္ ဘိန္းမုန္႕ပဲ စားၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မနက္တိုင္း မနက္တိုင္းမွာ န္းမုန္႕ တစ္ခ်ပ္ အပိုဖုတ္ထားေပးၿပီး ျပတင္းေပါက္မွာ တင္ထားေပးပါတယ္။ သူမ အလုပ္မအားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာရင္ သူ႕ဘာသာယူသြားႏိုင္ေအာင္လို႕ေပါ့။

သူမ သတိထားမိတာက ထိုအဖိုးႀကီး မုန္႕လာယူတိုင္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းေတာင္မေျပာဘဲ မုန္႕ယူၿပီးျပန္ထြက္သြားတိုင္းေအာက္ပါအတိုင္း
ေရရြတ္ေျပာေျပာသြားတယ္။

” အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ ”

ေန႕တိုင္း ေန႕တိုင္း အဖိုးၾကီးမုန္႕လာယူတဲ့အခါ အဲ့ဒီလို ပဲ ရြတ္ရြတ္သြားတဲ့ အတြက္ မုန္႕ေကၽြးရတဲ့ မိန္းမႀကီးလည္း ေဒါကန္လာတာေပါ့။

” ဟင္း . . ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္လံုးေတာင္မေျပာဘဲ ဒီစကားေတြပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ရြတ္ေနတယ္။ ဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ မသိဘူး။”
သူမတစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္ေနမိသည္။

တစ္ေန႕မွာေတာ့ စိတ္အလိုမက်မႈေတြနဲ႕ေသာက ေပြေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ အလိုက္မသိတဲ့ အဖိုးႀကီးကို ရွင္းပစ္ဖုိ႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

” ဒီအဖိုးႀကီးကို ရွင္းပစ္မွ နားေအးမယ္ ” သူမတစ္ေယာက္ထဲ ရြတ္လိုက္တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့ အဖိုးႀကီးအတြက္ သီးသန္႕ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႕မွာအဆိပ္ခပ္လိုက္တယ္။ အဆိပ္ခပ္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ေပၚတင္ဖို႕ ဟန္ျပင္ေနစဥ္မွာ သူမရဲ႕ လက္ေတြ တုန္ရီလာတယ္။

” ငါဘာေတြ လုပ္ေနပါလိမ့္ ”

သူမခ်က္ခ်င္းပဲ ဘိန္းမုန္႕ကို မီးဖိုထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး အဖိုးႀကီးအတြက္ အသစ္တစ္ခု ထပ္ဖုတ္ၿပီး ျပတင္းေပါက္မွာ တင္ထားေပးလိုက္တယ္။
အဲ့ဒီမနက္မွာလည္း အရင္လိုပဲ အဖိုးႀကီးေရာက္လာၿပီး ဘိန္းမုန္႕ ယူသြားတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း အရင္လိုပဲ ရြတ္သြားျပန္တယ္။

” အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ ”

အဖိုးႀကီးလည္း အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ႀကိဳတင္ၾကံစည္ခဲ့မႈကို မသိရွာပဲ ဘိန္းမုန္႕ေလးယူၿပီး ဝမ္းေျမာက္စြာျပန္ထြက္သြားတယ္။

အဲ့ဒီညေနမွာေတာ့ တံခါးေခါက္သံၾကားလို႕ သြားဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူမအံၾသသြားတယ္။ ပိန္လွီၿပီး နံရံကိုမွီေနတဲ့ သားျဖစ္သူကို သူမေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကလည္း စုတ္ျပဲေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေတြနဲ႕ ခ်ည့္နဲ႕ေနတယ္။

တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဆိုၿပီး ရပ္ေဝးတစ္ေနရာကို ပိုက္ဆံသြားရွာတာ လေတြ သာၾကာလာခဲ့ေပမယ့္ သတင္းအစအနေလးေတာင္မရခဲ့တဲ့သားေလး ခုအိမ္ေရွ႕မွာ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။
မနက္တိုင္းမနက္တိုင္း မွာ အဖိုးႀကီးအတြက္ ျပတင္းေပါက္ေပၚ ဘိန္းမုန္႕တင္ၿပီးတိုင္း ဒီလွဴရတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အေဝးတစ္ေနရာကို စီးပြားရွာသြားတဲ့ သားျဖစ္သူ အိမ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ျပန္ေရာက္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းတာခဲ့တာေၾကာင့္ အခု သားေလးအိမ္ျပန္ေရာက္လာတာေနမွာေပါ့။

အိမ္ထဲကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သားျဖစ္သူက အေမကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာျပတယ္

” ေမေမ သားဒီေန႕ဒီကိုေရာက္လာတာ ဘုရားသိၾကားမတာပဲ။ ဒီေနရာကေန တစ္မိုင္ေလာက္အေဝးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လြန္းလို႕ သားလဲက်သြားေသးတယ္။ သား ေသသြားႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ခါးကုန္းကုန္း အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖတ္သြားတာေတြ႕လို႕ စားစရာေလးမ်ားရွိရင္ နဲနဲေကၽြးပါလို႕ ေတာင္းလိုက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးက သူ႕လက္ထဲက ဘိန္းမုန္႕ တစ္ခုလံုးသားကိုေပးခဲ့တယ္ေလ။

ဘိန္းမုန္႕ေပးၿပီး သူကေျပာေသးတယ္
ဒီမုန္႕ဟာ ငါေန႕တိုင္းစားတဲ့ မုန္႕ေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းက ငါ့ထက္ ပိုၿပီး အစားစားဖုိ႕လိုအပ္တာေၾကာင့္ မင္းကိုပဲ ေပးပါတယ္ တဲ့ ”

သားျဖစ္သူရဲ႕ စကားေတြၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာ အေမျဖစ္သူ မ်က္ႏွာ မွာ လဲက်မတတ္ ဝမ္းနည္းညိႈးေရာ္သြားတယ္။ အိမ္နံရံေလးကို အမွီျပဳရင္း မနက္က သူမ အဆိပ္ခပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာကို ျပန္သတိရလာတယ္။ အဲ့ဒီအဆိပ္ခပ္ထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႕သာ မီးဖိုထဲ မပစ္လိုက္မိရင္ သူမရဲ႕ သားကို သူမကိုတိုင္ သတ္မိမွာပါလားလို႕ ေနာင္တေတြရလာတယ္။
အဖိုးႀကီးေျပာသြားတဲ့ စကားလံုးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ခုေတာ့ သူမ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။

” အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ ”

ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လုပ္ၿပီဆိုရင္ ဦးတည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕ မကြက္မေစာင္းဘဲ ဆက္လုပ္သြားပါ။
ဒီေန႔ အက်ဳိးမေပးရင္ ေနာက္ေန႕ အက်ဳိးေပးပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ေန႕ အက်ဳိးမေပးရင္ ေနာင္ဘဝတြင္ အက်ဳိးေပးပါလိမ့္မယ္။

မူရင္း။ leypyay